Het Telefilm-seizoen is weer begonnen! Elke week trakteert een van de publieke omroepen ons op een productie van eigen bodem. AVROTROS doet de aftrap met de sympathieke, gevoelige komedie Project Herbert, geregisseerd door Barbara Bredero (Dertigers, Maud & Babs). Een film over een introverte veertiger die uitvliegt en zichzelf al doende ontplooit. Het is een sterke start van de reeks.
Aan het begin van de film woont Herbert nog thuis bij zijn moeder. Elke morgen staat hij om zeven uur op, maakt kruiswoordpuzzels aan de ontbijttafel, zet de koptelefoon van zijn Walkman (zo eentje met cassettebandjes) op en neemt de bus naar zijn werk. Herbert is loketambtenaar bij de afdeling burgerzaken van de plaatselijke gemeente. Een regeltjesneuker pur sang.
Zijn moeder wil hem echter van het ene op het andere moment de deur uithebben. Ze vindt dat hun gezamenlijke leven een grap is geworden. "Wat denk jij dat de mensen denken als ze bij ons naar binnen kijken?" Verbouwereerd en gepikeerd gaat Herbert op woningjacht, maar dat valt niet mee op de krappe huizenmarkt. Hij komt uiteindelijk op een kamertje in een studentenhuis terecht. Zijn medebewoners zijn natuurlijk een stuk jonger en zitten ook bepaald niet op hem te wachten. Herbert moet uit zijn comfortzone treden om zich staande te houden en een band op te bouwen met de anderen.
Project Herbert is een vriendelijke, ingetogen film. Herbert is een beetje raar, maar niet totaal onaangepast. Hij zit vast in zijn sleur zonder daar zelf veel last van te hebben. De film wil die regelmaat ook zeker niet belachelijk maken, maar laat de kijker er gewoon om glimlachen. Herbert stuurt de koers van zijn leven gaandeweg een beetje bij, maar gooit het roer niet in één keer om. Dat zou ook niet bij hem passen. Babystapjes zijn het devies en die leveren een empathisch verhaal op met een fijn plot en innemende personages.
Iedereen in de film wordt subtiel geschilderd. Bij een studentenhuis in een televisieproductie denk je al snel aan stereotypen en excessen, maar dat valt in Project Herbert reuze mee. Inderdaad, de zweverige filosofiestudent, de chaotische wiskundige en het ballerige vriendje zijn van de partij, maar elk personage is meer dan zijn frontje. Niet dat de film daar heel diep voor gaat, maar het lijken wel echte mensen. Tenminste, echte mensen in een komedie dan.
Want Project Herbert is uitermate komisch. De getoonde gebeurtenissen zijn niet extreem of wereldschokkend, maar staan wel bol van de leuke details en kleine momenten tussen de personages. Er zijn rode draadjes die mooi in het plot zijn verweven. Zoals een 'Totaal Vitaal' project met als doel de gemeenteambtenaren af en toe achter hun bureau vandaan te halen. Of Herberts garage (nou ja, die van zijn moeder natuurlijk) waar hij zich terugtrekt om weg te mijmeren in een oldtimer zonder wielen.
Thomas Höppener is perfect als de ingetogen Herbert die langzaam maar zeker een beetje uit zijn schulp kruipt. Hij maakt van de rol geen karikatuur; de veranderingen in zijn personage ontwikkelen zich op natuurlijke wijze door het subtiele spel van Höppener. In de climax van de film heeft Herbert wat bijgeleerd, maar zijn persoonlijkheid niet verloochend. Ook de rest van de cast is uitstekend. Vooral de talentvolle Faye Kimmijser als Herberts vertrouwenspersoon binnen het studentenhuis maakt indruk. Project Herbert is alles wat je van een goede Telefilm mag verwachten. De lat ligt hoog dit seizoen.
Project Herbert is te zien bij NPO Start.
