In het Zoeloe betekent het woord 'umjulo' letterlijk 'stro', maar in de praktijk is het slang voor het hebben van een romantische relatie. De taal die in het oosten van Zuid-Afrika wordt gesproken voert de boventoon in het romantische drama Umjulo: The Gone Girl, waarin moderne concepten als vreemdgaan en polygamie worden onderzocht. De indruk die achterblijft is dat in Durban, de derde stad van Zuid-Afrika, er geen enkele kerel rondloopt die zijn gulp dicht kan houden.
Umjulo: The Gone Girl draait om weddingplanner Lethu die zich zowel professioneel als privé in niets anders dan romantiek hult. Terwijl ze met assistente en beste vriendin Amanda van de ene in de andere romantische opdracht stort ,mag ze zich thuis gelukkig prijzen met een kerel die haar het hof maakt. In tegenstelling tot zijn broer Themba lijkt de gelikte Lucky zo trouw als een hond. Tot het moment dat Lethu erachter komt dat ze een geslachtsziekte heeft opgelopen en achter de vele geheimen van haar kerel komt.
Umjulo: The Gone Girl belicht het moderne relatie- en datingleven in het Zuid-Afrika van vandaag de dag. Het maken van carrière en een perfect uiterlijk gaan alleen hand in hand met die ene perfecte relatie. Regisseur Fikile Mogodi zet Themba lange tijd neer als de slechterik, waarbij de notoire vreemdganger de nodige ontberingen moet doorstaan. Het personage dient er vooral toe om een lachertje te maken van het bedonderen van vrouwen.
Niet alleen is de bijnaam van zijn vrouw Bridget 'Ma Brr', ingegeven door de toorn die Themba te wachten staat zodra hij weer eens een slippertje heeft moeten opbiechten. Ook de kinderen van het dorp brengen hem de ultieme vernedering door hem in zijn nakie achterna te zitten en tot gort te slaan. Tegenover de lokale priester verkondigt Themba de wanhoop nabij te zijn en de vreemdgaansdemon te willen lasten uitdrijven. Zo lusten we er nog wel een paar.
Het zijn allemaal afleidingsmanoeuvres voor de hoofdverhaallijn tussen Lethu en Seven. Scenarist Thuli Zuma heeft namelijk bijzonder veel tijd nodig om tot de kern te komen. Wanneer het vreemdgaan van Lucky wel goed en duidelijk is, ontstaat een gehaast en opmerkelijk verwerkingsproces bij Lethu. Eerst vindt ze dat haar vent erin kan zakken, om vervolgens een wel erg bijzonder voorstel te doen om hun relatie te redden. Het leidt tot kolderieke en hypocriete taferelen, maar waarom moet dit hele concept pas na een uur op tafel worden gegooid?
Zo blijft er weinig tijd over voor Mogodi om de ins en outs van Lethu's voorstel te onderzoeken. De diverse hoofdstukken in dit Zuid-Afrikaanse licht komische relatiedrama worden ondertussen van commentaar voorzien door een enorme stoorzender in de vorm van een grappig bedoelde bijstander. Die op de meest idiote momenten opduikt om zijn licht op de dilemma's te laten schijnen.
Ook al is Umjolo: The Gone Girl geregisseerd door een man en geschreven door een vrouw: hun blik op de seksuele moraal van de moderne Zuid-Afrikaanse man is verre van evenwichtig. De kerels die erin figureren kunnen maar met één lichaamsdeel denken en proberen onderling alles wat er tussen vreemde lakens gebeurt goed te praten. Een van de vriendinnen van Bridget verkondigt bovendien het credo dat 'vreemdgaan goed is voor huis en haard.'
De indruk die na anderhalf uur achterblijft is dat vrouwen weliswaar uit proberen te dragen prima voor zichzelf op te kunnen komen, maar ondertussen veel te afhankelijk van almaar buiten de pot pissende mannen zijn. De lichtheid waarmee fundamentele relationele thema's hier worden aangepakt doet de boodschap die het wil uitdragen compleet teniet.
Umjolo: The Gone Girl is te zien bij Netflix.
