Regie: Oliver Thompson | Scenario: Oliver Thompson | Cast: Chad Michael Collins (Brandon), Ryan Robbins (Zero), Luna Fuijimoto (Lady Death), Dennis Haysbert (Gabriel Stone), Josh Brener (Intel Pete), Matthew Sim (Dr. Zoric), Toshiji Takeshima (Soshi Mifune) e.a. | Speelduur: 93 minuten | Jaar: 2023

Als een filmreeks aan het tiende deel toe is, moet het ergens toch wel iets goed doen. Goede kans dat je echter nog nooit van de Sniper-filmreeks hebt gehoord. Al sinds 1991 vliegt er elke paar jaar een low-budgetactiefilm met ongeveer dezelfde personages onder de radar van het grote publiek - ze vliegen dan ook economy. Toch is er een bescheiden schare fans en een groot potentieel publiek op de wereldmarkt. Doet het tiende deel Sniper: G.R.I.T. - Global Response & Intelligence Team het goed genoeg om deel elf ook alvast maar te schrijven?

Het kan helpen om vroeg te beginnen, want het verhaal had bij deze film wel beter gekund. Een team van geheime agenten moet in Malta een cultleider vermoorden en tegelijkertijd een van hun agenten redden. Vanaf daar gaat het plot meanderen, maar uiteindelijk komt het erop neer dat een van de agenten, Lady Death, het op moet nemen tegen haar doodgewaande vader.

Dit verhaal is vooral een middel om van en naar de actiescènes te gaan. Die scenes bieden veel van hetzelfde, maar ze zitten wel goed in elkaar. Zo bevat de climax een vechtscène met lange doorlopende takes en een goede choreografie, waardoor het bijna overbodig wordt om te vermelden dat één iemand tegen dertig anderen wel erg onrealistisch is.

Sowieso worden er in grote getallen onbenullige schurken neergemaaid, die allemaal een zwart masker ophebben zodat je niet doorhebt dat het steeds dezelfde drie acteurs zijn. Uit het beperkte budget is zelfs een korte auto-achtervolging geperst, en een derdehands BMW die wordt opgeblazen. Dit allemaal grotendeels zonder CGI, vooral gedaan door goed uitgevoerd stuntwerk en traditionele effecten.

De rest van de actie wordt opgevuld met vuisten en kogels, en het nepbloed gonst met overdaad over het scherm. De minutenlange scene waar twee van de agenten de kogel uit Lady Deaths rug moeten halen is ook voor de kijker een marteling. Dat soort scenes zijn een overblijfsel uit de meer serieuze begindagen van de serie. Maar inmiddels is het een filmreeks met vooral veel one-liners, lichtelijk idiote kostuums en scripts die te vroeg uit de oven zijn gehaald. Ze hadden dus niet gehoeven.

Op iets teveel beweging na is het camerawerk erg goed, variërend van mooie beelden van Malta tot creatieve camerastandpunten, met soms toepasselijke slow motion. Het acteerwerk is daarbij net goed genoeg om sommige grappen grappig te maken. Meeleven met het verhaal en personages is echter net teveel gevraagd. Sniper: G.R.I.T. - Global Response & Intelligence Team is daarmee nooit spannend of innemend, maar wel af en toe al dan niet onbedoeld vermakelijk.

Sniper: G.R.I.T. - Global Response & Intelligence Team is te zien bij Netflix.