in Recensies
Update:
De dubbele punt in Kolory zła: Czerwień suggereert het eerste deel van een reeks genaamd Colors of Evil, en Red is de nogal fantasieloze titel van het eerste deel. Gebaseerd op een boek, waarvan de populariteit van de vervolgdelen ongetwijfeld zal bepalen of er inderdaad nog een film gemaakt zal worden. Gelukkig voor de makers van de verfilming zal de kwaliteit van de film zelf minder zwaar wegen, want die is op zijn best middelmatig.
De moord op een jonge vrouw zet haar moeder en een detective ertoe aan om tot het uiterste te gaan in de zoektocht naar gerechtigheid. Welk van deze twee laatstgenoemde de hoofdpersoon is, blijft onduidelijk. Detective Leopold krijgt nauwelijks een persoonlijkheid of achtergrondverhaal mee en is een kleurloze figuur waar moeilijk mee valt te identificeren. Veel interessanter is moeder Helena, maar ook haar karakter is niet goed uitgewerkt. Het is wachten op het antwoord op de vraag waar het is misgegaan tussen moeder en dochter, wat de waarschijnlijk tragische reden is dat zij uit elkaar gegroeid zijn. Maar deze uitleg komt helaas nooit.
Welgeteld één keer zijn moeder en dochter samen in één scene te zien, en dan zijn ze niet eens in dezelfde kamer. Een muur staat tussen hen in, zoals ook hun persoonlijke relatie afgeschermd blijft. Deze onuitgewerkte onderlinge verstandhoudingen en oppervlakkige personages geven de film helaas de diepgang van een petrischaaltje. Daar had veel meer in kunnen zitten. Wat overblijft is de jacht op een meedogenloze moordenaar die zich bezighoud met allerlei gruwelijke daden die veelal leiden tot de schokkende inhoud van genoemd petrischaaltje. Weliswaar bij vlagen zeer spannend, maar het gemis van wat betekenis bij al die actie blijft voelbaar.
Er zijn wel pogingen tot diepgang, die eerder lachwekkend zijn dan geloofwaardig. Heftig emotionele onderwerpen of details die schijnbaar nergens op slaan worden plompverloren in de scene of dialoog gedropt, om vervolgens een doodlopend spoor te blijken. Aan het einde van het verhaal zijn er nog vele onbeantwoorde vragen, en niet op een stimulerende "oe dat krijgen we vast in deel twee te zien"-manier. Het lijkt eerder afgeraffeld en wekt irritatie op. Het haalt het niveau van wat de film had kunnen zijn flink omlaag.
Ook de ontknoping had veel beter gekund. Er is geen goede opbouw naar de afloop en geen subtiele om later te kunnen plaatsen hints gedurende het verhaal. De onthulling komt uit de lucht vallen en zal geen aha-moment oproepen. En met bijna twee uur speeltijd is de film te lang voor zijn eigen kwaliteit. Het is maar de vraag wie het de moeite waard vindt op bijna twee uur lang te kijken naar misselijkmakend geweld en onuitgewerkte verhaalwendingen uitgevoerd door halfslachtig gemotiveerde personages. Wellicht de fans van de boeken, al is het maar om daarna online hun ongenoegen te uiten.
Kolory zła: Czerwień is te zien bij Netflix.
