Er zijn verschillende gradaties van slechte films. Sommige films zijn slecht maar hebben nog enkele leuke elementen. Andere films steken gewoonweg niet goed in elkaar en zijn niet vermakelijk. Een niveautje daaronder bevinden zich de films die zó slecht zijn dat het weer leuk is om ze te bekijken, zoals The Room of Sharknado. Daaronder ligt echter een niveau van films die zo slecht zijn dat ze vrijwel onbekijkbaar worden. Het type film dat gemaakt lijkt zonder enige kennis van de basisprincipes van het medium. Gangnam Zombie is zo'n film.
Deze Zuid-Koreaanse productie begint met de uitbraak van het coronavirus, maar dan een tikkeltje erger. Het virus gaat in deze film gepaard met een heuse zombie-uitbraak. De beginperiode hiervan wordt gevolgd vanuit een groot kantoorgebouw. Hyeon-seok werkt daar voor een youtuber die af en toe net wat te vriendelijk is richting zijn vrouwelijke collega Min-jeong. Wie zij verder zijn, wat ze doen of wat voor persoonlijkheid ze hebben vertelt de film niet.
Doordat elk personage dat de revue passeert gekenmerkt wordt door één enkele eigenschap, is het moeilijk er iets voor te voelen. Zonder enige connectie zal het de kijker weinig interesseren wat er met deze mensen gebeurt. Zelfs op de meest simpele manieren zijn scènes ontdaan van spanning. De overlevenden worden meerdere malen door groepen zombies achtervolgd, maar aan rennen doen ze niet; vaak kiezen ze voor een ietwat versnelde stap. Als deze personages zelf geen ernst voelen, waarom de kijker dan wel?
Gangnam Zombie bevat zoveel basale fouten dat de film simpelweg niet serieus te nemen valt. Meermaals is te zien dat de zombies mis bijten en hun slachtoffer niet eens aanraken. Op andere momenten klopt de opeenvolging van shots gewoonweg niet. Hierdoor zijn de actiescènes erg rommelig en vaak moeilijk te volgen. Deze verbijsterende momenten roepen de vraag op hoe dit materiaal in hemelsnaam in de eindproductie is beland.
Daarnaast maken de personages de meest domme en onlogische beslissingen. Wanneer een zombie vanuit een lange gang op twee mensen af komt rennen, lopen zij niet weg maar blijven ze bijna een minuut gillend staan, waarbij de man de vrouw laf als scherm voor zich houdt. Dan komt de dappere protagonist om de vrouw weg te trekken waardoor de man vervolgens gebeten wordt. De film zit bomvol met dit soort domme, onlogische momenten.
Verder is het verhaal vrijwel niet bestaand. Personages groeien of veranderen niet, er is geen boodschap of enige spanning, kortom: geen enkel element is goed uitgewerkt. De productiewaarde is daarnaast extreem laag, van de rekwisieten tot de make-up. Alles lijkt regelrecht uit de verkleedbak van de basisschool te komen. Zelfs de verwijzing naar de coronapandemie zorgt niet voor iets interessants. Bloedstollend, maar om de verkeerde redenen.
Gangnam Zombie is te zien bij Prime Video.
