Het is al even geleden, maar in 2017 kwam Rikkie de Ooievaar uit, de kinderanimatiefilm over een mus die opgevoed wordt door ooievaars. Fans van die film moesten wachten tot 2023 voordat het vervolg in de bioscopen uitkwam. Nu is deze Rikkie de Ooievaar 2 ook op Netflix verschenen. Zes jaar is voor een kinderfilm een eeuwigheid; al die kinderen zullen inmiddels wel op de middelbare zitten. Is Rikkie de Ooievaar 2 goed genoeg om een heel nieuw publiek aan te boren?
Rikkie is een dappere mus die wordt opgevoed door ooievaars. Dit jaar hoopt hij de zwerm trekvogels te mogen leiden om terug naar het Noorden te trekken. Als de stamoudste de roekeloze Rikkie echter passeert voor die functie, vliegt hij boos weg. In een vreemde stad komt hij vervolgens andere mussen tegen, die gebukt gaan onder de terreur van een kwade pauw, Samano.
Rikkie wordt dit keer vergezeld door een vrouwelijke mus, Samia. Ze beginnen heel venijnig maar komen er gaandeweg achter veel gemeen te hebben. Want niet te snel te oordelen en aardig zijn voor elkaar zijn terugkerende thema's in de film. Olga heeft een denkbeeldige vriend, Oleg, en iedereen in de film kiest ervoor daar respectvol mee om te gaan. Zelfs als deze denkbeeldige vriend enigszins curieus wordt 'ontvoerd', nemen zowel de film als de andere personages dat bloedserieus. Die moraliteit is een sterk punt.
Dat thema zet zich ook door bij de slechteriken. De hulpjes van Samano zijn lelijke Maribu-vogels. Ze zijn gemeen, maar ook zielig. Als de helden hen helpen, wisselen ze van team. Samano blijkt op zijn beurt weer getraumatiseerd en mishandeld door mensen te zijn. Een gemiste kans dat daar niet mee wordt gedaan.
Als kinderfilm is Rikkie de Ooievaar 2 adequaat en niet veel meer dan dat. De animatie is noch sprankelend noch lelijk. Het is niet van Hollywood-niveau maar het zakt ook nergens door de ondergrens. De film is precies lang genoeg met een duidelijk, vlot lopend verhaal en een bescheiden maar goed uitgewerkte wereld met goed te onderscheiden personages met uiteenlopende karaktereigenschappen en beweegredenen.
De Nederlandse nasynchronisatie heeft echter soms te veel woorden nodig. Dan worden teksten nogal gehaast uitgesproken om de animatie bij te houden. De grapjes zijn niet altijd even handig vertaald en ook de rapliedjes blijken een behoorlijke uitdaging. Op andere momenten verraadt de zinsstructuur de vrij letterlijke Engelse vertaling. 'Het enige wat ik vergeet is de snelheidslimiet' bekt zelfs uit de grote snavel van een ooievaar niet lekker.
De komische scenes tussendoor met duiven die in allemaal complottheorieën geloven, zijn zelfs totaal niet te volgen. Die grappen werken niet, evenals de stroeve verwijzingen naar actualiteiten - "geen fake news, die dance battle was real." Andere keren is het taalgebruik best hoog gegrepen. Zo worden er woorden gebruikt als 'kleingeestig' en gaat het over "de rotte tuin van mijn gebroken hart," het paard van Troje en over een 'staartveervergroting'. Of de doelgroep alles gaat begrijpen is de vraag. Het verhaal is ondertussen gelukkig nog goed te volgen.
Het beste van Rikkie de Ooievaar 2 zijn de morele boodschappen. Maar, ideeën als opkomen voor jezelf en empathie hebben voor anderen treden helaas nooit helemaal op de voorgrond. Het is daarmee een van de weinige kinderfilms waar die boodschap misschien wel iets meer van de daken geschreeuwd had mogen worden. Rikkie is immers een brutale hoogvlieger, maar zijn tweede film speelt het vooral erg veilig.
Rikkie de Ooievaar 2 is te zien bij Netflix.