Een jongen die ontdekt dat hij eigenlijk een superheld is. Een oeroude, in drieën gebroken schijf die een enorme kracht zal ontketenen als de stukken aaneenhechten; een schurk die deze kracht wil beheersen. Marvel/DC ontmoet Harry Potter, met een vleugje Indiase mythes, in het spectaculaire superhelden/fantasy-epos Brahmastra Part One: Shiva.
Brahmastra Part One: Shiva is de duurste Bollywoodfilm ooit, maar niet de duurste Indiase film. Dat is de Tollywoodfilm* RRR, die eerder dit jaar een enorme hit was (zowel in de bios als op Netflix). Ook de Kollywoodfilm* 2.0 was duurder. Het geld zit hem vooral in de special effects om alle superkrachten van de helden en schurken in beeld te brengen. En in de sterrencast.
Want om met zowel de Zuid-Indiase filmindustrieën als met Hollywood te kunnen wedijveren, trok men alles uit de kast. Ranbir Kapoor speelt superheld Shiva, Alia Bhatt de vrouw die zijn superkracht inspireert en niemand minder dan Amitabh Bachchan hun goeroe. En dan is er nog een uitgebreide bijrol voor superster Shah Rukh Khan. In India is de stercultuur nog springlevend.
Ondanks dat het verhaal over kosmische krachten in (voor de film verzonnen) Indiase mythologie is geworteld, hoeft dat voor een westers publiek geen barrière te vormen. Daarvoor is het verhaal over de jongeman, die erachter komt dat hij eigenlijk een superheld met een superkracht is, universeel genoeg. De jongen heet Shiva en is dj van beroep. Tijdens een religieus festival ontmoet hij de mooie Isha en zij maakt iets los in hem. Liefde en lust uiteraard, maar dat blijkt meteen ook de bron van zijn superkracht te zijn: de gave om vuur te beheersen.
Hij moet dat leren onder controle te krijgen, zodat hij dat vuur kan inzetten in de strijd tegen Junoon: zij aanbidt de mysterieuze, goddelijke Dev en wil hem tot leven wekken door de in drie stukken gebroken Brahmastra bij elkaar te brengen en met de ontketende krachten haar heer en meester te bevrijden. Want deze mystieke stenen schijf bevat alle superkracht in het universum.
Al die krachten komen onze wereld binnen via voorwerpen, de zogeheten astra's. Elke superheld heeft zijn of haar eigen astra, en natuurlijk is dus de ultieme bundeling van deze astra's vernoemd naar Brahma, de god die het universum creëerde. Daarbij past het dat de held, die moet voorkomen dat deze ultieme kracht de aarde vernietigt, naar Shiva vernoemd is: de god die de macht heeft om zowel de wereld te vernietigen als te beschermen. Daarom moet Shiva de angst voor zijn eigen kracht eerst zien te overwinnen, want hij ziet zijn vuur in eerste instantie als een bron van destructie.
Alle helden in de 'astraverse' (zo wordt het filmische universum genoemd, waarin dit eerste van ten minste drie delen speelt) hebben dus een voorwerp dat ze gebruiken om hun superkracht te kanaliseren. Voor de meesten is dat een fysiek voorwerp dat ze hanteren. Maar voor Shiva is dat zijn liefde voor Isha. Zo wordt de obligate romance onlosmakelijk verbonden aan het superheldenverhaal, zodat beide mooi samen kunnen komen in een emotionele climax. Amor vincit omnia.
De benodigde computereffecten zijn minder indrukwekkend of realistisch dan die van de duurste Hollywoodfilms, die nog altijd meer dan het dubbele budget hebben van Brahmastra Part One. Maar is dat zo erg? En is dat realisme zo belangrijk? Ondanks het realisme dat sommige Marvelfilms nastreven, vinden de climaxen vaak nog steeds in een overduidelijk computervacuüm plaats. Veel belangrijker dan het realisme van de vlammen die uit Shiva's handen schieten, is dat je meegaat in zijn verhaal en dat het je uitmaakt of hij zichzelf en Isha kan redden (en en passant de wereld, maar dat is bijzaak).
*Tollywood en Kollywood zijn Zuid-Indiase filmindustrieën, respectievelijk in de talen Telugu en Tamil. Bollywood is de Noord-Indiase filmindustrie, waarin Hindi de voertaal is.
