Regie: Petter Holmsen | Scenario: Petter Holmsen | Cast: Ida Ursin-Holm (Thea), Kanan Gill (Jashan), Marit Andreassen(Anne-Lise), Mads Sjøgård Pettersen (Jørgen), Jonas Strand Gravli (Taxisjåfør) Veslemøy Mørkrid (Hildegunn), e.a. | Speelduur: 89 minuten | Jaar: 2023

Je kunt je bijna geen betere plek voorstellen om in de kerstsfeer te komen dan in Noorwegen onder een dik pak sneeuw. Daar denkt de Noorse Thea in Så var det jul igjen net zo over, wanneer ze besluit haar vriend mee te nemen om kerst te vieren in haar geboorteland. Er is één klein probleempje: haar nogal op tradities gestelde familie weet nog niet dat haar nieuwe liefde uit India komt. Dat zou wel eens komische situaties kunnen opleveren, maar het wordt vooral erg ongemakkelijk.

Nog voordat Jashan, de Indiase vriend in kwestie, bij de voordeur van het ouderlijk huis van Thea is gaat het al mis. Thea's moeder Anne-Lise ziet namelijk niet hem, maar de blonde taxichauffeur aan voor haar dochters nieuwe vriend. Pijnlijk. Nu is Jashan gelukkig een vlotte knul met een ontwapenende glimlach dus besluit hij voorval het snel te vergeten en zich helemaal te laten onderdompelen in de Noorse kersttradities. Maar dat blijken er nogal wat te zijn.

Jashan doet enorm zijn best om in het gevlei te komen bij zijn nieuwe schoonfamilie terwijl er geen einde lijkt te komen aan die bizarre, Noorse kerstrituelen. En dat terwijl hij ook nog graag wat van zijn eigen, Indiase tradities zou willen delen. Ook Thea's broer en schoonzus doen niet echt moeite om het Jashan makkelijker te maken en Thea zelf loopt vooral op eieren voor haar perfectionistische moeder.

Het gevolg is een aaneenschakeling van gênante conversaties, misverstanden en pijnlijke situaties die makkelijk voorkomen hadden kunnen worden als de hoofpersonen iets meer informatie over elkaar hadden gedeeld. Nu kun je met het thema van culturele verschillen tussen families compleet over de top gaan, zoals Meet the Parents bijna 25 jaar geleden al zeer succesvol deed, maar Så var det jul igjen kiest voor een subtielere, realistische aanpak. Dat komt waarschijnlijk omdat de film, in het Engels vertaald als Christmas as Usual, is gebaseerd op ware gebeurtenissen.

Die insteek lijkt origineel, maar de uitwerking is zo uitgekauwd als een taaie kerstkalkoen. Zelfs de fraaie plaatjes van het Noorse landschap kunnen niet verbloemen dat je dit allemaal als eens eerder hebt gezien. De clichés vliegen je om de oren, de grappen zijn oubollig en vrijwel alle scenes zijn al tien keer eerder in andere kerstfilms voorbij gekomen. En dat terwijl er zoveel mogelijkheden zijn om de Noorse en Indiase cultuur op een humoristische en originele manier met elkaar te laten botsen. De film komt niet verder dan de vooroordelen die we al hebben over Scandinaviërs en Indiërs wat uit te vergroten in voorspelbare kerst-settings zoals het diner of de kerkmis.

De acteurs redden de eer van Så var det jul igjen nog enigszins door hun personages geloofwaardig te spelen. Vooral Kanan Gill valt op in positieve zin. Hij speelt Jashan vol overgave als een sympathiek blij ei, wat niet verwonderlijk is gezien zijn ervaring als stand-up comedian. Maar ondanks dat hij een leuke chemie heeft met zijn tegenspeelster Ida Ursin-Holm spat de romantiek niet bepaald van het scherm.

Een ontspannen avondje met een frisse, romantische kerstfilm zit er met Så var det jul igjen dus helaas niet in. Feelgood wordt het al helemaal niet, hooguit feel-ongemakkelijk. Alleen als je de film beschouwt als een lesje in curieuze Noorse kerstradities is hij wellicht het kijken waard.

Så var det jul igjen is te zien bij Netflix.