Big George Foreman [Netflix]
Recensie

Big George Foreman [Netflix] (2023)

Deze biopic over de voormalig wereldkampioen boksen deelt slechts een zachte tik uit.

in Recensies
Leestijd: 3 min 52 sec
Regie: George Tillman Jr. | Scenario: Frank Baldwin, Dan Gordon, George Tillman Jr. | Cast: Khris Davis (George Foreman), Forest Whitaker (Doc Broadus), Sonja Sohn (Nancy Foreman), Shein Mompremier (Paula), Sullivan Jones (Muhammad Ali), e.a. | Speelduur: 129 minuten | Jaar: 2023

In het tweede seizoen van The Office US brandt Michael Scott zijn voet aan een George Foreman Grill. Wie wil weten waarom de naam van de voormalig wereldkampioen boksen aan dit uit de kluiten gewassen tostiapparaat verbonden is, doet er goed aan twee uur te besteden aan de biopic Big George Foreman. Niet alleen Georges liefde voor barbecue krijgt daarin wat achtergrond, maar natuurlijk ook diens bokscarrière en privéleven.

Dat leven begint in Texas, waar George in armoede opgroeit. Het hele gezin van alleenstaande moeder Nancy deelt bij het licht van een kaars één broodje hamburger. George stelt vast dat hij "deze tafel wel op kan eten" en krijgt van zijn zus Mary de helft van haar deel toegeschoven. Armoede leidt tot woede en woede leidt tot misdaad.

Maar voordat George serieus in de problemen komt, meldt hij zich aan bij Job Corps, een overheidsprogramma dat gratis training en onderwijs biedt aan jonge werkelozen. Hier ontmoet hij coach Doc Bradus die George aanmoedigt al zijn woede om te zetten in een sport met regels. Een jaar later wint George goud op de Olympische Spelen in de zwaargewichtklasse boksen. Dit is de aftrap van een lange en roerige carrière die hem over de hele wereld brengt in de arena tegen andere boksgrootheden als Joe Frazier en Muhammad Ali.

Big George Foreman werd mede geproduceerd door Foreman zelf. De man die zijn vijf zonen George heeft genoemd en zijn enige dochter Georgina. Een dergelijk man is best vol van zichzelf. Desalniettemin heeft deze biopic toch wel enkele kritische noten te kraken met Big George. Over vreemdgaan bijvoorbeeld, of jezelf voor aap zetten als je carrière in het slop zit. Maar dan is er gelukkig altijd nog Jezus.

George moet in de eerste decennia van zijn leven niets van religie hebben, maar draait honderdtachtig graden als er een wonder gebeurt: "Hij reikte in mij en nam al mijn woede weg". De film doet geen moeite de christelijke boodschap te verhullen, maar voelt toch ook niet aan als een onverholen reclamespot voor Onze Lieve Heer. Mensen die zelf geloven zullen best inspiratie opdoen uit het leven van George en voor de neutrale kijker is de boodschap niet al te hinderlijk. George wordt gewoon een diepgelovig man; goed voor hem.

Wel hinderlijk is dat Big George Foreman een enigszins saaie en voor een nieuwe generatie kijkers overbodige film is. De flamboyante Muhammad Ali spreekt nog steeds tot de verbeelding, maar George Foreman zal toch vooral voor de mensen die hem daadwerkelijk op televisie hebben zien boksen interessant zijn. Zijn prestaties zijn bewonderenswaardig, maar deze biopic komt eigenlijk in de verkeerde eeuw. Vooral in een tijd waarin Nederland meer op kickboksen gericht is vanwege de eigen kampioenen zal de interesse voor deze gewezen bokskampioen niet al te groot zijn.

Wie toch een poging waagt, krijgt de successen, tegenslagen, trainingsmontages en commentatorshots te zien die in boksfilms gebruikelijk zijn, maar Rocky deed het bijna veertig jaar geleden al beter. In een tijd dat Creed 3 bestaat wordt ook niemand meer warm of koud van de lauwe slagenwisselingen in Big George Foreman. Natuurlijk is de wereld van Rocky en Adonis een fictieve, maar de gevechten van Big George hadden wel wat energieker in beeld gebracht kunnen worden. De impact van de klappen moet door de kijker gevoeld worden. Je mag de werkelijkheid best een draaitje geven.

Khris Davis is verdienstelijk in de hoofdrol. Hij laat de kijker duidelijk het verschil zien tussen de zoekende George en de George die het heeft gevonden. De emotionele slagen worden op zijn gezicht omgezet in enigszins ongepolijste, maar toch wel leesbare uitdrukkingen. Daarnaast kwam Davis bijna dertig kilo aan om de oudere George neer te zetten en een dergelijke toewijding voor een rol geeft een film toch iets extra's. Vraag dat maar aan Christian Bale.

De rest van de cast biedt voldoende ondersteuning. De rollen zijn wat clichématig, maar toch weten Forest Whitaker als de coach, Sonja Sohn als Georges moeder en Sullivan Jones als Muhammad Ali het publiek best te vermaken. Vooral die laatste steelt de show als hij in een scène zit. Net als The Greatest in het echt. Big George Foreman is een aardige tijdvuller als je fan bent van de man, maar voor wie een echt goede boksbiopic wil zien, zijn er grotere producties te streamen, bijvoorbeeld Raging Bull (Amazon) of Cinderella Man (Disney+).

Big George Foreman is te zien bij Netflix.