Regie: Wazzi Nour | Scenario: Rowan Joffé | Cast: Famke Janssen (Katherine), Rose Williams (Lina), Finn Cole (Jamie), Alex Hassell (Robert), Anna Friel (Nicky), e.a. | Speelduur: 96 minuten | Jaar: 2023

Een van de medische aandoeningen met een immens horrorscenario is toch wel het zogenaamde locked-in syndroom. Een patiënt is volledig bij kennis, maar is bijna letterlijk opgesloten in diens lichaam omdat er geen motorische functies mogelijk zijn. Wellicht het bekendste voorbeeld was dat van Jean-Dominque Bauby, de hoofdredacteur van de Franse Elle. In zijn autobiografie omschreef Bauby hoe hij een boek schreef enkel door met zijn ogen te knipperen. Het leidde tot de uitmuntende verfilming The Diving Bell and the Butterfly.

Bij het levensverhaal van Bauby draaide het vooral om de dramatische aspecten, maar bij het toepasselijk getitelde Locked In van Nour Wazzi is er een thrillerelement aan toegevoegd. Dit keer is nationale trots Famke Janssen de pineut. Ze speelt actrice en voormalig Hollywoodster Katherine Carter die in een coma op de eerste hulp belandt nadat ze op gruwelijke wijze is aangereden. Aanvankelijk kan Katherine niet eens een ooglid verroeren, wat essentieel is aangezien ze over belangrijke informatie beschikt.

Locked In, dat Janssen tot bijrolspeler degradeert, draait voornamelijk om het relaas van Katherines schoon- annex stiefdochter Lina. Deze dubbele hoedanigheid is nog wel te snappen, maar de relaties die de rest van de anderhalf uur speelduur voorbijkomen zijn lastiger te doorgronden. Lina werd als kind door Katherine opgenomen nadat haar moeder is overleden. Ze wordt verliefd op Katherines stiefzoon Jamie, de enige erfgenaam van zijn vader, die lijdt aan ernstige epileptische aanvallen. Om het helemaal ingewikkeld te maken ontvouwt zich een rommelige driehoeksrelatie met arts Robert.

Dit alles wordt in het nu door Lina opgebiecht tegenover Katherines verpleger en uiteindelijk komen we uit op het hoe, wat en waarom van Katherines aanrijding. De gekunstelde structuur van een raamvertelling met flashbacks, waarbij de informatie die bij Lina al lang en breed beschikbaar is, maar door de verpleger wordt aangehoord, pakt niet bepaald gelukkig uit. Het is de vorm die boven de inhoud heeft geprevaleerd. Het wekt bovendien de indruk dat zaken interessanter moeten worden gemaakt door te goochelen met de chronologie.

Wazzi's wazige psychologische thriller, haar speelfilmdebuut, speelt zich voornamelijk af in en rondom een gigantisch Brits landhuis. Naast het plot is het ook thematisch een verwarrende exercitie, waarbij zaken ego, de zucht naar erkenning en liefde vechten om de aandacht, zonder dat ze echt gedegen worden uitgediept. Het optrekje wordt bevolkt door onberekenbare personages die vaak het een zeggen en het ander doen. Ze zijn daarnaast niet consequent in hun handelen en lijken er altijd een geheime agenda op na te houden. Dit geeft Wazzi's thriller een hoge mate van irritatie en gebrek realisme mee.

De regisseur schiet pas echt door met haar malligheden bij de ontknoping door plottwist op plottwist te stapelen. Met het gegeven van een verlamd personage als spil van alle intriges en complotten wordt teleurstellend weinig uitgehaald. Locked In vaart grotendeels op sfeer. Het huis staat voortdurend in een regenbui en kent nauwelijks daglicht. Het is vergeven van de kamers, gangen en bijgebouwen maar is net zo kil als de drie voornaamste personages.

Locked In is te zien bij Netflix.