Regie: Todd Holland| Scenario: Jenny Jaffe, Matt Eddy, Billy Eddy| Cast: Miia Harris (Clawdeen Wolf), Ceci Balagot (Frankie Stein), Nayah Damasen (Draculaura), Case Walker (Deuce Gorgon), e.a. | Speelduur: 92 minuten | Jaar: 2022

Speelgoedfabrikant Mattel is stinkend rijk geworden door de verkoop van een overbekende pop: Barbie. Het winstgevende bedrijf verkoopt ook nog andere soorten poppen. Sinds 2010 zijn de zogenaamde Monster High poppen te koop, en drie jaar later verkochten ze zelfs beter dan hun slanke perfecte zusje. Inmiddels, na Barbie, een film voor volwassenen, ligt het zusje weer op kop. Maar nu, na eerdere optredens in tekenfilms en videospelletjes, slaan de Monster High poppen terug met een eigen speelfilm bedoeld voor tieners.

In Monster High: The Movie mag Clawdeen Wolf naar een speciale middelbare school voor monsters. Ze is namelijk half weerwolf en half mens. Dit feit probeert ze angstvallig te verbergen voor de schoolleiding, omdat mensen niet welkom zijn op school. Ondanks haar eenzame gevoelens sluit ze al snel vriendschap met de bijzonder slimme Frankie Stein en de aan hekserij verslingerde Draculaura.

Clawdeen is verliefd op Deuce Gorgon, een knappe jongen met een slangenkapsel uit haar klas. En dat vindt het populaire, jaloerse meisje Cleo de Nile niet zo leuk. Bij geschiedenis leren de leerlingen over de beruchte halfbloed Edward Hyde. Ergens in de school zou zich een geheim laboratorium bevinden. Daar brouwde Hyde een drankje waarmee hij voorgoed in een monster zou kunnen veranderen. Maar iemand vermoordde Hyde voordat hij de kans kreeg het drankje in te nemen.

Clawdeen zet alles op alles om met de hulp van haar nieuwe beste vriendinnen het brouwsel te vinden, zodat ze voorgoed in een weerwolf kan veranderen. Dit is nog niet zo eenvoudig. De ontknoping is dan ook net wat verrassender dan je zou denken. Het verhaal wordt afgewisseld met strak uitgevoerde zang- en dansnummers. Kortom: in de aanloop naar Halloween zijn alle ingrediënten voor een muzikale monstertienerfilm aanwezig.

Het is dan ook jammer dat die ingrediënten maar geen aangename maaltijd willen worden. Het plot doet namelijk iets te bekend aan. Na Harry Potter is een verhaaltje over een halfbloed die moet zien te overleven op school geen verrassing meer. En ook een serie als Wednesday, een spin-off van The Adams Family, gaat over een meisje dat anders is dan de rest op een middelbare school. Maar die serie overtuigt wél door het grappige cynische karakter van de hoofdpersoon.

Een film over monsters moet uiteraard in de eerste plaats visueel prikkelen. Maar ook daarin slaagt Monster High niet. De sets bevinden zich overduidelijk in een studio. De acteurs staan vaak in grote, loze ruimtes wat houterig hun teksten uit te spreken. De speciale effecten die een dergelijke film tot iets bijzonders kunnen maken zijn te simpel en goedkoop. De film wordt dan ook nooit echt eng, daar is het geheel te klungelig voor.

Maar voor een kinderfilm, want dat is Monster High, is dat misschien ook niet zo erg. De acteurs zijn pubers en spelen dat ook, maar de film lijkt meer geschikt voor kinderen. De film is nagesynchroniseerd, maar wie dat wil kan ook de originele versie kijken door de instellingen aan te passen. De makers onderschatten de volwassenheid van hedendaagse tieners. De film verkondigt dan ook geen ingewikkelde lessen. De boodschap is dezelfde als die van veel andere kinderfilms: dat je trots mag zijn op wie je bent, wat je afkomst ook is.

In plaats van een met zorg gemaakte tienerfilm voelt Monster High vooral aan als een poging om ouders te bewegen om lekker veel poppen te kopen voor hun kinderen. Aangezien het vervolg op de film inmiddels al valt te streamen (hoewel nog niet in Nederland), zal het daarmee wel goed zitten. Want een Barbiepop of een monsterpop, het maakt Mattel niets uit, als ze maar rap over de toonbank gaan.

Monster High: The Movie is te zien bij Netflix.