De camera. Het begon allemaal met Joseph Nicéphore Niépce die een foto van zijn tuin maakte. Inmiddels zijn er vijfenveertig biljoen camera's op de wereld die gebruikt worden in alle lagen in de samenleving voor allerlei verschillende doeleinden. Hoe zijn we van een foto van een tuin tot de camera als onmisbaar apparaat gekomen? Dat is de vraag die And the King Said What a Fantastic Machine wil beantwoorden.
De lang getitelde documentaire vertelt de geschiedenis van de camera door middel van archiefbeelden en allerlei andere beelden, zoals homevideo's, TikToks, maar ook het nieuws en registraties van belangrijke historische gebeurtenissen. Een voice-over geeft context en legt uit waar de beelden een voorbeeld van zijn.
Door deze melange houdt de film de aandacht goed vast. De verschillende soorten beelden zorgen ook voor een mooie balans tussen de goede en slechte gebruiken van de camera. Grappige momenten worden afgewisseld met momenten waar je kippenvel van krijgt. Een voorbeeld is een scène die begint met een YouTube-video waar uitgelegd wordt hoe je uit een wak kunt ontsnappen. In het filmpje erna legt een IS-strijder uit hoe je een bom kunt bouwen.
And the King Said What a Fantastic Machine maakt gebruik van dit soort tegenstellingen om de argumenten van de filmmakers over te brengen op de kijker. Het gebruik van een voice-over is vaak niet eens nodig. Danielson en van Aertryck laten de beelden voor zichzelf spreken waardoor de impact groot blijft.
Het nadeel van deze keuze is dat nooit helemaal duidelijk wordt wat de documentaire wil zeggen. Hij stelt veel interessante vragen, bijvoorbeeld rondom het ethisch gebruik van een camera en het idee dat de camera altijd een bepaalde positie inneemt. Maar de film verzuimt hier bevredigende antwoorden op te geven. De vragen worden even aangestipt en vervolgens doet de film er niks mee.
And the King Said What A Fantastic Machine voegt zo weinig vernieuwends toe. De film bespreekt vragen die we elke dag ook al om ons heen horen, zoals de nadelen van sociale media of dat we te veel achter onze camera's leven in plaats van in het hier en nu.
Daarnaast laat de film interessante perspectieven liggen, zoals de ethiek rondom bewakingscamera's en privacy of wat voor invloed de dagelijkse verwerking van zoveel beelden op de gezondheid van mensen heeft. De film vertelt de geschiedenis van de camera bovendien alleen maar vanuit een westers perspectief. Het was juist interessanter geweest als een gedeelte van de documentaire had gefocust op hoe de camera in andere delen van de wereld op een andere manier wordt gebruikt en wat voor veranderingen de camera daar teweeg heeft gebracht.
And the King Said What a Fantastic Machine geeft een goed overzicht van de geschiedenis van de camera en stelt interessante vragen over het gebruik ervan, maar deze vragen zijn niet nieuw en dagen de kijker daardoor nooit echt uit.
