Vorig jaar op 19 december bood de Nederlandse regering excuses aan voor de slavernij. Op 1 juli volgde de koning. Hoe moet het nu verder? Deze stelt The President's Daughter and the Richest Freeborn Lady door te kijken naar de historische relatie tussen Suriname en Nederland. Het is jammer dat de film echter nooit de diepgang bereikt die dit onderwerp verdient.
De film draait om Cynthia McLeod, de dochter van de eerste president van Suriname en gevierd schrijfster van vele boeken, waaronder Hoe Duur Was de Suiker. McLeod zet zich al jaren in om de geschiedenis van Suriname toegankelijk te maken voor de inwoners van Suriname, zodat ook zij hun geschiedenis kunnen leren kennen.
In deze film focust Cynthia McLeod op het verhaal van Elisabeth Samson, de eerste vrijgeboren vrouw in Suriname. McLeod heeft zelf jaren onderzoek gedaan naar Elisabeth Samson om de feiten te onderscheiden van de incorrecte geschiedschrijving door Nederlandse witte mannen. McLeod wil het huis van Samson restaureren zodat meer over Samsons leven bekend wordt en ze een gedeelte van de geschiedenis kan teruggeven aan de Surinamers.
McLeod is een geweldige vrouw om naar te kijken. Ondanks haar zesentachtig jaar zit ze nog vol leven. Haar ondeugende ogen en passie maken de documentaire vermakelijk om naar te kijken. Ze laat zich door niemand tegenspreken. Als de regisseur vraagt of ze zenuwachtig is voor een gesprek met de president van Suriname zegt ze bijna verontwaardigd: "Nee, natuurlijk niet!"
In een andere scène, waarin ze samen met haar zus aan de keukentafel zit, omschrijft haar zus haar als iemand die altijd gilt. McLeod reageert daarop door te zeggen dat ze gewoon hard praat. De dynamiek tussen de andere geïnterviewden en McLeod brengt de hele film tot leven.
Behalve een portret van Cynthia McLeod en haar werk, is de film ook een document over de geschiedenis tussen Nederland en Suriname. De film deinst niet terug voor de schokkende, maar belangrijke slavernijdetails, zoals de wrede straffen die de tot slaaf gemaakten moesten doorstaan in Fort Zeelandia, een voormalig Nederlands fort in de buurt van Paramaribo.
Helaas komt de combinatie van deze twee verhaallijnen niet goed uit de verf. Vooral in het begin springt de film abrupt van onderwerp naar onderwerp. Dat hoge tempo werkt desoriënterend. Het is niet altijd duidelijk welk verhaal de documentaire wil vertellen. Door gebrek aan houvast raakt ook de boodschap vertroebeld.
Dat is zonde, aangezien de film belangrijke onderwerpen aanstipt en bespreekbaar maakt. Dat Nederlanders te weinig weten over de geschiedenis van de slavernij is ook een thema van de film zelf. Doordat de The President's Daughter and the Richest Freeborn Lady te veel onderwerpen tegelijk aanhaalt, heeft de film helaas niet de gewenste impact.
