Regie: Jeff Tremaine | Scenario: Jeff Tremaine, Johnny Knoxville, Sean Cliver | Cast: Johnny Knoxville, Steve-O, Chris Pontius, Ehren 'Danger' McGhehey, Jason 'Wee Man' Acuña, e.a. | Speelduur: 96 minuten | Jaar: 2022

Een stad die wordt geterroriseerd door een Godzillapenis, waar vervolgens een schildpad in hapt. Weinig films kunnen daadwerkelijk zo beginnen, maar bij een Jackass-film is de toon hiermee direct gezet. Iedereen die twijfelde aan de kwaliteit van de eerste Jackass-film in twaalf jaar kan meteen alle zorgen laten gaan. Deze film wordt een wilde rit, vol plaatsvervangende pijn en over de top stuntwerk. Dat allemaal met het vertrouwde team, dat er nu een budget van tien miljoen dollar doorheen mag jassen om de hype waar te maken.

Het is niet onbelangrijk om te benoemen dat het overgrote deel van de cast niet meer de leeftijd heeft waarbij ze makkelijk kunnen bijkomen van de stunts. De meerderheid van de fysiek intensieve (en bovenal gevaarlijke) stunts worden dan ook overgelaten aan de nieuwe generatie 'Jackasses'. Met deze nieuwe leden probeert de franchise waarschijnlijk een vangnet op te zetten voor plannen in de toekomst.

Tussen alle nieuwe en enerverende stunts, zitten ook nog een paar iconische stunts in die al in eerdere films zijn voorgekomen. Zo probeert Steve-O al een aantal films om een explosie te veroorzaken met één van zijn scheten. En natuurlijk voert Johnny Knoxville een variatie op zijn welbekende stierstunt uit, nadat hij het overgrote deel van de film meer als grappenmaker dan daadwerkelijke stuntman fungeert.

Naast de stunt met de stier, ligt er deze film veel aandacht op het gebruiken van dieren. Alles van bijen, slangen, een beer, een schorpioen en nog vele andere dieren spelen een centrale rol bij verschillende stunts. Op sommige punten voelt het gebruiken van zoveel dieren onnodig, zeker omdat deze ook niet altijd even vriendelijk worden behandeld en in uitermate stressvolle situaties worden gegooid met schreeuwende mensen. Het zal hierbij dus aan persoonlijke voorkeur liggen of de kijker het in de film kan waarderen.

Soms lijkt het daardoor alsof de dieren creatieve gaten opvullen, omdat grotere stunts niet zijn gelukt of geschrapt zijn door drama binnen het team. Origineel lid Bam Margera zou namelijk terugkeren in deze film, maar moest zijn contract laten ontbinden vanwege zijn aanhoudende verslavingsproblemen. Zo is er maar één stunt in de hele film waar hij nog in te zien is, maar alleen als de kijker heel goed oplet (of weet wanneer die moet opletten).

Naast deze (achteraf) onbedoelde cameo van Margera, zit de film ook bomvol speciale gasten die groot fan zijn van de filmreeks. Zo zijn er stunts met komiek Eric André, muzikanten Tyler, The Creator en Machine Gun Kelly, MMA-vechter Francis Ngannou en zelfs skateboarder Tony Hawk. Dit voegt een extra ridicule laag aan het geheel, omdat zij als 'normale mensen' zich ineens in de Jackass-chaos bevinden en daar ook volledig in op willen gaan.

Is het resultaat van dit alles hogere cinema? Absoluut niet, maar met die verwachting een Jackass-film ingaan is sowieso al onhandig. Voor iedereen die geniet van leedvermaak en benieuwd is naar de talenten van de ouder wordende stuntmannen, is de film een mooie toevoeging aan de collectie waar de volledige cast trots op mag blijven. Zelfs als ze daarvoor nieuwe permanente schade aan hun lichaam hebben gericht.

En voor wie geen genoeg krijgt van deze bizarre groep gekken, is er altijd nog Jackass 4.5 (ook op Netflix te zien), die nog meer stunts en interviews met de cast geeft. Het is traditie geworden om na elke Jackass-film een b-side uit te brengen, zeker omdat het team er al voor heeft moeten lijden. En als de stunts enkel alleen nog gemonteerd hoeven te worden en aan elkaar gesproken worden met interviews, levert het netto alleen maar positieve resultaten op.

Jackass Forever is te zien bij Netflix.