in Recensies
Update:
Hoewel De Drie Musketiers regelmatig tot film wordt bewerkt, zijn de Franse verfilmingen van dit boek niet bijster talrijk. Best opvallend voor zo'n typisch Frans verhaal met volop Frans klinkende namen (nee, Hollywood, het is 'D'Artagnan', niet 'Dartenjen'). Misschien omdat het verhaal gaat over mensen die de eer van hun koning verdedigen, terwijl Frankrijk zo resoluut afrekende met zijn monarchie? Hoe het ook zij, het is ietwat ironisch dat de eerste Franse verfilming in ruim zestig jaar in Nederland wordt uitgebracht in twee versies: naast het Frans gesproken origineel is er ook een Engels nagesynchroniseerde uitvoering.
Een vreemde zet, maar het zegt wel iets over de ambitie van deze productie dat enkele acteurs voor die internationale versie zelf hun personages van Engels stemgeluid hebben voorzien. Er is namelijk een cast om je vingers bij af te likken, met internationale sterren zoals Eva Green en Vicky Krieps, die zich net zo makkelijk uiten in het Engels als in het Frans. Het geld is gelukkig niet alleen naar de acteurs gegaan, want ook op het gebied van sets, kostuums en spektakel is er duidelijk niet op een euro meer of minder gekeken.
Net als bij laatste Franse bioscoopbewerking van Alexandre Dumas' vuistdikke roman (de kluchtige films van Bernard Borderie van begin jaren zestig) is de nieuwe verfilming een tweeluik, waarvan beide delen tegelijk werden opgenomen. Les Trois Mousquetaires: D'Artagnan behandelt grofweg de eerste helft van het boek, met de jonge D'Artagnan die zich aansluit bij de musketiers en vervolgens met zijn nieuwe metgezellen een missie aangaat om het koninklijk paar te behoeden voor een publieke huwelijkscrisis.
De basis is daarmee herkenbaar, al zijn her en der wel wat aanpassingen te bespeuren. Zo wordt een van de musketiers al vroeg buitenspel gezet, waarna het aan zijn collega's is om uit te vinden wie daarachter zit. Daarmee hebben de musketiers een meer persoonlijke betrokkenheid bij het verijdelden van de snode plannen van kardinaal Richelieu dan in het bronmateriaal en eerdere verfilmingen, waarin zij vooral in actie kwamen om de ontrouw van de koningin te verdoezelen, wat altijd wat moeilijk te rijmen valt met hun volledige toewijding aan de Franse koning.
Met een grote focus op de intrige, volop aandacht voor een religieus conflict en zwaardgevechten die nagenoeg altijd eindigen met de dood van de verliezer is dit duidelijk een van de meer serieuze verfilmingen. Dat maakt de aanwezigheid van sommige verplichte nummers wat ongemakkelijk, zoals hoe D'Artagnan binnen enkele minuten de drie musketiers onafhankelijk van elkaar zodanig weet te schofferen dat ze hem allemaal uitdagen voor een duel tot de dood. Gelukkig wordt deze verplichte klucht opgevolgd door een spectaculair gevecht waarvoor de kunst goed is afgekeken bij de openingsscène van The Revenant.
Geheel in lijn met de titel is D'Artagnan nog iets meer dan gebruikelijk geüpgraded naar een volwaardig hoofdpersoon. François Civil zet het personage sympathiek neer, maar met voldoende branie om niet te vervallen in het stereotype van toegewijde maar ietwat saaie jonge held. Deel twee draagt als titel Les Trois Mousquetaires: Milady. Hopelijk duidt dat op een grote rol voor Eva Green als Milady de Winter, want die komt er in dit eerste deel nog een beetje bekaaid vanaf. Meer Green is altijd beter.
