Home for Rent [Netflix]
Recensie

Home for Rent [Netflix] (2023)

Heeft qua horror niets nieuws te bieden en de verhaalstructuur zit de spanning in de weg.

in Recensies
Leestijd: 3 min 39 sec
Regie: Sophon Sakdaphisit | Scenario: Tanida Hantaweewatana, Sophon Sakdaphisit | Cast: Nittha Jirayungyurn (Ning), Sukollawat Kanarot (Kwin), Thanyaphat Mayuraleela (Ing), Penpak Sirikul (Ratree), Natniphaporm Ingamornrat (Aunty Phorn), e.a. | Speelduur: 123 minuten | Jaar: 2023

Het is een vreemd fenomeen: Amerikaanse films liggen het meest onder de loep voor kritiek bij filmliefhebbers, Europese films krijgen al een mildere aanpak, maar Zuidoost-Aziatische films lijken bij voorbaat al wat punten te hebben gescoord voor het simpele feit dat ze uit die regio komen. Terwijl het Thaise Home for Rent gewoon een even kritische blik verdient.

Ning verlaat het huis waar ze met haar partner en dochtertje in woont om met z'n allen te verhuizen naar haar oude appartement omdat dit goedkoper is. Dat grotere huis gaan ze verhuren, maar het duurt niet lang voordat hun voormalige buurvrouw aangeeft dat de nieuwe bewoners zich vreemd gedragen. Maar ook Nings vriend doet de laatste tijd ineens erg vaag. Al gauw lijkt het alsof iemand of iets het heeft gemunt op hun kind.

Home for Rent presenteert drie keer hetzelfde verhaal. Eerst vanuit Nings perspectief dat een mysterie is, daarna nog een keer vanuit haar vriend Kwins perspectief om te leren wat hij meent dat er aan de hand is en dan nog een derde maal om erachter te komen wat er nou echt speelt. Dat duurt bij elkaar allemaal veel te lang, en is nergens zo ingewikkeld dat het zo'n gerekte uitleg behoeft.

De oplossing van het raadsel is best aardig. Maar wanneer dat is afgelopen is het ergens ook volstrekt ongeloofwaardig. Iemand zegt zelfs nog op tegen het einde: 'In al die jaren heeft deze persoon dit nooit een keer met je besproken?'. De makers proberen dat hiermee te rechtvaardigen, maar dat doet het natuurlijk niet.

Alle horror zit hem in dat eerste deel. Ning heeft net als ons geen idee wat er aan de hand is en er gebeuren aan de lopende band onverklaarbare dingen. Ergens zou Ning al tien keer aan de bel moeten hebben getrokken, maar dan is er geen verhaal dus dat doet ze niet.

Bijvoorbeeld wanneer haar oude buurvrouw haar een filmpje stuurt met beelden van de huurders, die midden in de nacht een vreemd ritueel uitvoeren. Het filmpje wordt verwijderd, buuf reageert niet meer en wanneer Ning langs gaat krijgt ze van die vage verhuurders te horen dat de buurvrouw vertrokken is. Ning kan zich er daarom verder ook niet druk om maken.

Uiteindelijk klopt het allemaal, maar in het begin gaat wat er aan de hand zou kunnen zijn alle kanten op. Naast de passiviteit van Nings personage zijn het verder ook alle clichés op een stokje. Tenminste, dat wat er te zien is, want het is een bijzonder onderbelichte film op spannende momenten. Volgens de muziek hadden we iets moeten zien, dus ga er maar van uit dat Ning iets zag bewegen in dat duister hoekje.

Er is ook een pop. Het zou niks zijn zonder een pop. Alle eng bedoelde momenten met die pop zijn lachwekkend. Het lijkt eerder een parodie op horrorfilms. Ning is in een scène ook als de dood voor een jurk die heen en weer wiebelt aan een haak. Met een krijs grijpt ze het ding vast en gooit het de klerenkast in. Zo, opgelost. Ze kan weer met een gerust hart naar bed.

Er is ook een onbedoelde knipoog naar Inception. Want de film toont een flashback, daarna een andere flashback waarin je een kleine flashback ziet naar die eerdere flashback. Zoals al eerder gezegd: de makers nemen geen enkel risico dat de kijker misschien iets van het plot niet zou begrijpen.

Pluspunten zijn dat horrorfans die nog niet heel veel titels hebben bekeken dit zeker eng kunnen vinden, en het acteerwerk van dat kleine meisje dat Nings dochter speelt. Genoeg volwassen acteurs missen het grote talent, dus is het altijd indrukwekkend wanneer iemand jonger dan tien er opvallend goed in is.

Maar Home for Rent is geen beste film. Het eerste uur is griezelen middels clichès, het tweede uur is herhaling als stijlkeuze om op die manier een mysterie uit te leggen. Het knippen in de tijdslijn wekt allicht het vermoeden dat het allemaal ontzettend doordacht is. Maar alles dat het doet, is slinks verhullen dat het gewoon eigenlijk niks om het lijf heeft. En natuurlijk is het "gebaseerd op een waargebeurd verhaal".

Home for Rent is te zien bij Netflix.