De laatste nacht van de loopbaan van politierechercheur Franco Amore wordt ingeleid met een knap geschoten lang shot dat Milaan verkent van het oude historische centrum tot de moderne buitenwijken. Zijn veel jongere vrouw Viviana, die vanwege haar maffiafamilie voor Amore promotie onmogelijk maakte, heeft in hun appartement een surpriseparty georganiseerd ter ere van zijn aanstaande vroegpensioen. Lang kan de politieman niet van het feestje genieten.
Hij wordt weggeroepen naar de gevolgen van een fatale schietpartij in een verkeerstunnel. We schakelen naar tien dagen terug. Amore weet het leven van een belangrijke klant van Viviana's neef Cosimo te redden. Als bedankje mag hij met zijn vrouw vele bedankjes en een afzichtelijk beeld in ontvangst nemen. De Chinese diamantair Bao Zhang biedt Amore een privéklus aan waarmee hij flink kan binnenlopen. Een klus die hij beter niet had kunnen aannemen.
In de Italiaanse misdaadthriller L'Ultima Notte di Amore, 'De Laatste Nacht van Amore', draait het voortdurend om de vraag hoe makkelijke corruptie op de loer ligt en hoe verleidelijk deze is. Amore gaat er prat op dat hij met zijn vijfendertig dienstjaren nog nooit een pistool heeft afgevuurd. Je kan er donder op zeggen dat dit nu wél gaat gebeuren. Hij wil zijn pensioen niet in gevaar brengen, dus die klus moet volkomen legaal zijn. Amore wil immers geen gedonder, maar kan het geld goed gebruiken omdat hij altijd maar een eenvoudige rechercheur is gebleven. Zijn instinct laat hem in de steek.
Andrea Di Stefano's derde speelfilm als regisseur is mistroostig en valt uiteen in twee aktes. De opmaat naar de klus zit vol snel ratelende, overleggende en kibbelende Italianen en zet Amore neer als een gelukkig familieman die tevreden is met zijn leven en tweede leg. Tien dagen later moet hij zien te dealen met de gevolgen van de schietpartij. Deze is neergelegd in een ingewikkelde en nagelbijtend spannende scène waarin de chaos regeert en Amore in een klap alles lijkt te verliezen.
Amore wordt vertolkt door de charismatische Pierfrancesco Favino, die een ogenschijnlijk eenvoudig personage complexe facetten meegeeft. Amore heeft in zijn leven meerdere keren voor de keuze gestaan om te kiezen tussen goed en kwaad en lijkt hierbij vooral de grijze gebieden op te zoeken. Trouwen met de liefde van zijn leven ondanks haar familiebanden was niet verstandig. Privéchauffeur spelen voor Camino met zijn dubieuze zaakjes en clientèle wellicht ook niet. En het aannemen van die klus voor de Chinezen is zelfs een kardinale vergissing, al lijkt het klusje van een uur nog zo eenvoudig en aanlokkelijk.
Het Milanese nachtleven waarbinnen Amore en zijn collega Dino, een alleenstaande vader die ook wel wat extra cash kan gebruiken, is groezelig en haast ondoordringbaar. Di Stefano laat ook het drama niet liggen, want Amore heeft de nodige opofferingen gedaan voor de liefde, waardoor het vermoeden rijst dat zijn naam niet toevallig gekozen is. Het is een goedzak die aan de juiste kant van de wet wil blijven, maar schijnbaar net zo makkelijk over de onzichtbare morele grens heenstapt.
L'Ultima Notte di Amore leunt naast op het sterke acteerwerk en goed uitgewerkte personages grotendeels op sfeer, ondersteund door de sterke synthesizersoundtrack. Het is bovendien een verademing eens een klassieke Italiaanse misdaadthriller te zien die nu eens niet om de maffia en diens clichés draait.
