Regie: Monique Nolte | Speelduur: 110 minuten | Jaar: 2022

Nikki's moeder Karin heeft een psychische stoornis, wat betekent dat ze niet altijd een goede moeder kan zijn. In het dagelijks leven neemt Nikki vaak de huishoudelijke taken op zich en zorgt ze voor haar moeder, in plaats van andersom. Documentairemaker Monique Nolte volgde Nikki en Karin zes jaar en zag Nikki opgroeien tot een jonge vrouw die met haar eigen psychische problemen om moest leren gaan. Dit alles in een poging om meer aandacht te vragen voor de zogenaamde KOPP/KOV-kinderen: kinderen van ouders met een psychische stoornis en kinderen van ouders met verslavingsproblemen.

Nikki brengt een ingrijpend verhaal over een onderbelichte kwestie in de Nederlandse samenleving. KOPP/KOV is een veelal onbekend begrip en is het wel bekend, dan is er vaak geen gezicht aan gekoppeld. Ruim een half miljoen Nederlandse kinderen die opgroeien met een ouder die niet altijd in staat is om zorg voor ze te dragen krijgen via Nikki toch plots een gezicht en een stem. De keuze om slechts een gezin te volgen is dan ook erg effectief, omdat de kijker zich zo sneller verbonden voelt met Nikki en haar moeder.

Verder is het prettig dat er voor de verandering eens geen medische experts en academici aan het woord komen, maar Nikki en Karin alle ruimte krijgen om hun eigen verhaal te vertellen. Expertise is van groot belang bij een dergelijk onderwerp, maar een kijkje nemen in het leven van iemand die daadwerkelijk leeft waar we normaal enkel in nieuwsberichten over lezen komt veel harder binnen.

De documentaire durft veel te laten zien, de mooie en minder mooie kanten van het leven van Nikki en haar moeder, maar wel op een manier die niet sensationeel overkomt. Het respect voor de geportretteerde personen en hun grenzen blijft te allen tijde bewaard. [i]Nikki[i/] is geen ramptoerisme, maar een eerlijke blik op een moeilijke situatie.

Als Nikki aan het einde van de documentaire haar middelbareschooldiploma haalt, kan je als kijker niet anders dan je een beetje trots voelen. Zes jaar van haar leven is samengevat in amper twee uur, en toch is het alsof je er zelf bij was. Ondanks haar twijfelachtige bijdrage aan het leven van haar dochter komt ook Karin er niet slecht vanaf. Haar goede en slechte kanten krijgen evenveel schermtijd en haar moederliefde is onmiskenbaar. Nolte zal met deze documentaire ongetwijfeld bereiken wat ze wilde. Laten we hopen dat Nikki's verhaal de verhalen van andere KOPP/KOV-kinderen wat mooier kan maken.

Nikki is te zien bij Videoland .