Regie: Peter Farrelly | Scenario: Brian Hayes Currie, Peter Farrelly, Pete Jones | Cast: Zac Efron (John 'Chickie' Donohue), Russel Crowe (Arthur Coates), Bill Murray (The Colonel), Jake Picking (Rick Duggan), Ruby Ashbourne Serkis (Christine), e.a. | Speelduur: 126 minuten | Jaar: 2022

"Wie haalt het volgende rondje bier?" is een vraag die in veel vriendenclubs wordt gesteld. Het beantwoorden van die vraag wordt een stuk moeilijker wanneer een deel daarvan is uitgezonden naar een oorlog. In The Greatest Beer Run Ever zijn enkele vrienden van de jonge veteraan John 'Chickie' Donohue aan het strijden in Vietnam. Het gaat niet de goede kant op met die oorlog. De nieuwsberichten worden somberder en de protesten luider. Chickie wil de vechtende militairen een hart onder de riem steken door naar Vietnam te reizen en langs te komen met niets minder dan Amerikaanse koude kletsers.

De film begint met Chickie en zijn vrienden die het gros van de dag spenderen in de kroeg. Allen jonge veteranen die geërgerd zijn door de vele protesten tegen de oorlog. "Maar onze jongens zijn toch een dappere strijd aan het voeren?" is de gedachtegang. Zijn zus Christine is een van de demonstranten en dat zorgt voor de nodige frictie. Het laat op een begin duidelijke doch speelse manier zien welke opvattingen er destijds in de Verenigde Staten te vinden waren en hoe deze botsten, maar helaas vergeet regisseur Peter Farrelly de personages zelf duidelijk te introduceren.

Het is altijd wat lastiger om mensen te portretteren die een evenbeeld hebben in de echte wereld. Want, geloof het of niet, The Greatest Beer Run Ever is gebaseerd op een waargebeurd verhaal. Toch was het een stuk beter geweest om de personages, vooral Chickie, wat meer uit te diepen. Dat zorgt voor meer verbinding met de kijker en geeft gewicht aan het verhaal. De verschillende vrienden en mariniers dienen vooral als afleveradressen zonder enige persoonlijkheid. De personages zijn zo flinterdun geschreven dat het moeilijk wordt iets om ze te geven.

Het wordt dus al snel duidelijk dat luchtigheid de boventoon voert. In principe prima, maar dan dient er wel humor te worden toegevoegd. Helaas blijft dat element op enkele scènes na jammerlijk achterwege, waardoor de luchtigheid leeg aanvoelt. Regelmatig ontstaat de indruk dat er naar grappen wordt toegewerkt, maar de punchline komt nooit. Omdat alles zó luchtig verteld wordt, verliest de inhoud aan gewichtigheid.

Later in de film wordt wel getracht het verhaal wat meer diepgang te geven, doordat Chickie de gruweldaden van de Vietnamoorlog ziet. Heel anders dan thuis op de buis. De boodschap wordt steeds meer anti-oorlog, maar wel op een dusdanig simplistische manier dat hij zijn kracht verliest. Denk aan Farrelly's vorige film Green Book, waarin de boodschap bij tijden ook wat te simplistisch verwoord was, doe daar een paar scheppen bovenop en je krijgt The Greatest Beer Run Ever. Gelaagdheid verliest het van de simpelheid als het om de boodschap gaat.

Er gebeurt verder ook opvallend weinig, totdat aan het einde ineens een korte eindsprint wordt getrokken. Sommige verhaallijnen worden afgekapt, andere worden gewoonweg compleet vergeten. Het voelt alsof te veel wordt geleund op de kracht van het echte verhaal, waardoor weinig moeite is gedaan om dit op een leuke manier naar een filmscript te vertalen. Het is allemaal wat slordig en valt tussen wal en schip: te weinig humor voor een komedie, te weinig inhoud voor een dramafilm.

Het is niet alleen maar ellende in de wildernis van Vietnam. Er zijn wat grappige momenten en Zac Efron brengt een aanstekelijk enthousiasme in de rol van Chickie, waarmee hij laat zien dat hij ver is gekomen sinds High School Musical. Maar helaas gebeurt er gewoonweg te weinig en daar kan geen eindsprint tegen op. Als Chickie om een rondje bier vraagt, zou ik overslaan.

The Greatest Beer Run Ever is te zien bij Apple TV+.