Regie: Granz Henman | Scenario: Alexander Dydyna | Cast: Tobias Schäfer (Charly), Cosima Henman (Paula), Samirah Breuer (Marlene), Vivien König (Francoise), Jasmin Shakeri (Rector Voigt) e.a. | Speelduur: 103 minuten | Jaar: 2023

Sinds Charly als kind een keertje zonder onderbroek stond, wordt hij 'pikloze Charlie' genoemd. Hij is impopulair en zijn enige vriend op school is Paula. Als de twee getroffen worden door de bliksem terwijl ze op een dak zitten, levert dat hen pratende genitaliën op. Vooral Charly's plotseling enthousiaste penis staat centraal. Als hij op het podium een stijve krijgt en gefilmd wordt terwijl hij met zijn penis praat, lijkt zijn leven voorbij, maar de viral video levert hem juist populariteit op. Ondertussen moet Paula dealen met haar pratende vulva en seksisme. Hun pratende geslachtsdelen willen ondertussen één ding: seks.

Klinkt een pratende penis je als kinderachtige humor in de oren? Dan zit je er niet ver naast. Hammerharte Jungs drijft op dit concept en lijkt maar geen genoeg te krijgen van de genitaliën, die hun gastheer en -vrouw maar blijven smeken om seks. Deze grap wordt dan ook heel snel oud. Helaas is daar de meeste energie in gestoken, want hoewel er ook wat meer inhoudelijke thema's opgegooid worden, is dat nogal lafjes.

Wanneer Charly's video viraal gaat, krijgt hij steun van social mediapersoonlijkheden die aangeven dat iedereen dealt met onzekerheden. Er zou makkelijker over dit soort dingen gepraat moeten worden. Deze morele les is er met de haren bijgesleept. Al het schunnige taalgebruik dat de penis en de vulva uitslaan, overschreeuwt letterlijk en figuurlijk elke oprechte mededeling. Het beste is de kritiek op dubbele standaarden. Mannen zijn stoer als ze seks hebben en vrouwen een slet. Maar die boodschap is ondertussen vaak genoeg opgevoerd dat het in een film als deze niets toevoegt.

Vanaf moment één is ook al wel duidelijk waar dit heengaat. Een jongen en een meisje kunnen tenslotte nooit gewoon vrienden zijn, zo lijkt Hammerharte Jungs te zeggen. Ondanks dat de chemie tussen de twee praktisch non-existent is, is het toch de bedoeling dat de kijker achter een relatie gaat staan. Maar door de manier waarop ze, en met name Charly, zich gedragen, zou je deze twee niet direct alle geluk van de wereld toewensen.

Het interessantste is dan nog de soundtrack, waar een aantal lekkere nummers tussen zitten die even wat verlossing brengen van het vermoeiende geschreeuw van de penis. In plaats van Hammerharte Jungs te kijken, zet je dus wellicht beter gewoon een goed album op. Tenzij je gewoon heel hard kan lachen om penisgrappen, dan ben je bij Hammerharte Jungs aan het juiste adres.

Hammerharte Jungs is te zien bij Netflix.