Hunt
Recensie

Hunt (2022)

Koreaanse dramafilm tjokvol actie en een verwarrend plot.

in Recensies
Leestijd: 2 min
Regie: Lee Jung-Jae | Scenario: Jo Sung-Hee | Cast: Lee Jung-Jae (Park Pyong-ho), Jung Woo-Sung (Kim Jung-Do), Hye-jin Jeon (Bang Joo-Kyung), Lee Sung-min (Won Sik) e.a. | Speelduur: 131 minuten | Jaar: 2022

Het regiedebuut van Squid Game-ster Lee Jung-Jae is een spionagethriller tjokvol actie. Het verhaal gaat over Koreaans geheim agent Park Pyong-ho. Na een aanslag op de president krijgt de taak om een Noord-Koreaanse mol binnen de Koreaanse CIA te ontmaskeren. Tegenover hem staat zijn collega Kim Jung-Do die dezelfde taak krijgt toebedeeld. Het verhaal verandert in een competitie tussen de twee collega's waarin de lijn tussen vriend en vijand steeds dunner wordt.

Hunt weet meteen de aandacht te grijpen met een ijzersterke achtervolgingsscène, waarin heel duidelijk is wie bij wie hoort en wat het probleem is. Hoewel de film eerst haarfijn uitlegt hoe de vork in de steel zit, doet hij er vervolgens alles aan om deze vork weer uit die steel te trekken. De film is dusdanig verwarrend en complex dat je je aan het einde toch begint af te vragen wat er precies is gebeurd en hoe het verhaal op dat punt is beland.

Deze verwarring ontstaat voornamelijk doordat de hoofd- en bijzaken niet goed duidelijk zijn. Alles wordt vrij eentonig gebracht zonder specifieke focus. Dat ligt niet aan de prestatie van de acteurs, maar aan de algehele sfeer. Die is altijd hetzelfde en ontzettend serieus. Een brij van intens kijkende mensen praat met elkaar en daarna volgt een actiescène.

Daarnaast zijn er zoveel plottwisten dat je helemaal de draad kwijt raakt van wat nou iedereens doel en motivatie is. Niet dat de film wat geintjes nodig had, daar vraagt het verhaal niet om, maar hij mist simpelweg een onderscheid tussen belangrijke plotmomenten en ondersteunende elementen die meer te maken hebben met bijvoorbeeld de ontwikkeling van de personages.

Hoewel het script veel van hetzelfde vraagt, leveren de acteurs geweldig werk. De motivaties van hun personages verwateren weliswaar een beetje, maar dit zorgt er niet voor dat je minder betrokken bent bij hun personages. Ook de meeste actiescènes, en die komen in groten getale, zijn van hoge kwaliteit.

Het verhaal is misschien net iets te ambitieus voor een regiedebuut. Het is onnodig complex en door de eindeloze hoeveelheid plottwisten ook nog eens vrij langdradig. De intense toon verhult wat er speelt tussen de personages. Goedmakers zijn de sterke optredens en gave actiescènes. Een cool idee met een matige uitwerking.