Regie: Matt Ruskin | Scenario: Matt Ruskin | Cast: Keira Knightly (Loretta Mclaughlin), Carrie Coon (Jean Cole), Chris Cooper (Jack Maclaine), Alessandro Nivola (Detective Conley), David Dastmalchian (Albert DeSalvo), e.a. | Speelduur: 112 minuten | Jaar: 2023

De 'Boston Strangler' vermoordt vrouwen en laat ze allemaal op eenzelfde manier achter, gewurgd en met een strik om hun nek. Loretta McLaughlin ziet het verband tussen de drie eerste slachtoffers en wil koste wat het kost een stuk schrijven over deze zaak. Als vrouw zijnde is ze volgens haar baas echter vooral geschikt om voor het stijlkatern van de Boston Record American te schrijven. Wanneer ze het artikel in haar eigen tijd oppakt begint het balletje te rollen. Vanwege haar gebrek aan ervaring met moordzaken moet Loretta samenwerken met Jean Cole en de twee duiken diep in de zaak.

Dit waargebeurde verhaal over een journalistieke queeste wordt gedragen door Keira Knightley. Boston Strangler is even degelijk als je zou verwachten, wanneer haar naam verbonden is aan een project. Degelijk, maar tegelijkertijd op geen enkel punt uitzonderlijk. Knightley en Carrie Coon zetten hun rollen overtuigend neer, het uitgangspunt is pakkend genoeg en de regie is prima. Het kleurenpalet is wat aan de donkere kant om extra spanning op te roepen. Met al deze elementen voelt met name als een wat slap aftreksel van ijzersterke thrillers als Zodiac.

Af en toe laat het script potentie zien. Helaas worden die uniekere invalshoeken te weinig uitgewerkt. Het script wordt opgeleukt met de worsteling van vrouwen in de jaren zestig in een mannenwereld als de journalistiek, maar tegelijkertijd laat het dat aspect relatief snel weer links liggen. Ook het effect dat de moorden hebben op de vrouwen in Boston wordt in een aantal korte scènes aangestipt Het zijn de vrouwen die de kranten lezen en 'genieten' van true crime zoals ook heden ten dage het vooral vrouwen zijn die true crime podcasts luisteren, films kijken et cetera. Ook daar wordt verder weinig mee gedaan.

Hoewel Boston Strangler met een aantal twists komt, is de spanningsboog daarvan matig. Sommige hints zijn erg duidelijk en geven sterk de richting aan waar Loretta uiteindelijk op uitkomt. Het stoort echter niet al te veel, want Loretta wordt nooit als een geniale journaliste neergezet. Ze is volhardend, maar niet zonder fouten, wat met name aan het licht komt in de manier waarop haar relatie met Jean wordt geschetst.

De chemie tussen de twee journalisten is het hart van Boston Strangler. Jean heeft meer ervaring en leert Loretta de kneepjes van het vak. Hoewel Loretta haar soms wat weg probeert te duwen en zich wat kinderachtig gedraagt, is het fijn om te zien hoe deze twee vrouwen in een mannenwereld elkaar helpen in plaats van de strijd aan te gaan. De sympathieke hoofdpersonages in combinatie met een aardig seriemoordenaarsplot maken van Boston Strangler een prima film, die echter niet boven het genre uitstijgt.

Boston Strangler is te zien bij Disney+.