Enkele jaren zijn verstreken sinds de gebeurtenissen uit de eerste Shazam!. De groep is bezig met zijn taken als nieuwe superhelden, al verloopt dit niet altijd even vlekkeloos. De stad heeft ze hierdoor de weinig charmante naam 'Philadelphia Fiascos' gegeven. Dit staat Billy helemaal niet aan en hij wil er alles aan doen om dit om te draaien. De rest van het team is echter met andere dingen bezig, zoals tieners betaamt. Billy heeft moeite met de groep bij elkaar te houden, maar wanneer een trio van kwaadaardige godinnen komt opdagen, zullen ze wel moeten.
De zussen zijn de dochters van Atlas, de god van wie 'the wizard' de kracht heeft gestolen en aan Shazam heeft gegeven. Zij komen voor wraak en het terugveroveren van deze krachten. Helaas zijn deze zussen zo eentonig als het maar kan. Shazam! Fury of the Gods kampt met een bekend probleem in het superheldenlandschap: saaie slechteriken. Helen Mirren wordt compleet vergooid als Hespera en we komen níets te weten over haar personage. Zij is echter niet de ergste van de drie. Deze niet te benijden titel gaat naar Lucy Liu.
Zij speelt de meest kwaadaardige zus Kalypso. Zij huisvest de 'kracht van de chaos' waarmee ze mensen kan beheersen, alleen door in hun oor te fluisteren. Een interessante kracht waar veel mee kan, maar bijzonder weinig mee gebeurt. Waarom haar woede heftiger is dan die van haar zussen, blijft een raadsel. Daardoor valt de gelaagdheid compleet weg. Lucy Liu haalt de ernst en diepgang er volledig uit met haar acteerprestatie en zet een accent op waarvan de bedoeling na afloop nog steeds niet duidelijk is.
Zachary Levi doet het wederom erg goed en is de belichaming van Shazam. Ook Adam Brody weet op een leuke en speelse manier de superheldenversie van Freddy neer te zetten. Alle kind-acteurs hebben een leuke chemie samen en geven het gevoel echt een familie te zijn, al zijn hun personages vrij cliché. Toch is hun relatie geloofwaardig genoeg om de derde akte wat meer gewicht te geven.
Helaas moet de film het doen met een flinterdun verhaal dat op elk vlak diepgang mist. Het is vooral een excuus voor de vele actiescènes, en dat is jammer. Het blijft bij geflirt met diepgaandere thema's zonder er echt op in te gaan. Een verbijsterende keuze is het aanhalen van de seksualiteit van broertje Pedro. Het gebeurt met zo weinig tact of betekenis, dat men dit beter hadden kunnen weglaten. Verder doet het verhaal niets voor de groei van personages of de opmaat naar volgende films.
De actiescènes zijn daarentegen goed uitgevoerd en zien er fraai uit. De CGI is scherp, maar het vliegen van de helden oogt niet al te best. De actiescènes bevatten vaak verrassend gruwelijke momenten die de kijker even opschudden. Onschuldige mensen gaan her en der op akelige manieren dood. Enerzijds verfrissend, maar het zorgt wel voor verwarring qua toon.
Shazam! Fury of the Gods zit nog meer dan andere superheldenfilms volgepropt met humor en grapjes. Helaas is deze humor in vrijwel alle gevallen oppervlakkig en slecht getimed, wat enorm afbreuk doet aan de scènes. Een van de betere grappen zit in de onvermijdelijke post-creditscène. Deze steekt de draak met een grote speler en geeft uiteindelijk toch nog een leuke hint naar de toekomst van Shazam in het rommelige DCEU.
Gelukkig blijft het geheel door de luchthartigheid en de gepolijste actiescènes prima vermakelijk, maar verwacht na afloop geen gesprekken over de thematiek of betekenis. Dit is natuurlijk ook niet de bedoeling, maar dit totale gebrek aan ernst of inhoud ontmantelt de film al snel. Op naar het volgende avontuur van Shazam, maar laten we hopen dat er dan wel aan iéts betekenis valt te ontdekken. Anders is de magie er toch snel van af.
