The Lost Lotteries [Netflix]
Recensie

The Lost Lotteries [Netflix] (2022)

Ietwat onevenwichtige Thaise overvalkomedie die met zijn absurde verhaal en personages toch aan het lachen weet te maken.

in Recensies
Leestijd: 3 min 25 sec
Regie: Prueksa Amaruji | Scenario: Prueksa Amaruji | Cast: Wongravee Nateetorn (Tay), Padung Songsang (Wen), Phantira Pipiyakorn (Beat), Napapa Tantrakul (Zoe), Somjit Jongjohor (Khung), Thanaporn Wagprayoon (Toi), Anusorn Pinyopojanee (Boss Chye), e.a. | Speelduur: 106 minuten | Jaar: 2022

In de luchtige Thaise overvalkomedie The Lost Lotteries nemen vijf alledaagse individuen het op tegen een excentrieke en roekeloze lokale misdaadbaas en zijn idiote handlangers. Regisseur Prueksa Amaruji mixt hun waanzinnige heldendaden met maffe grappen en slapstickkomedie waarbij de grote dromen van alledaagse Thaise mensen samenvallen met de eenvoudige en meest lonende momenten in het leven.

Voor bedrijfskundestudent en schaakfanaat Tay is het dagelijks leven niet meer dan een aaneenschakeling van pechmomenten. In Bangkok worden de rijken rijker terwijl de armen armer worden. En dus wenden veel mensen zich voor een klein beetje hoop tot de nationale loterij, waarvoor Tay als lotenverkoper werkt. Maar wanneer Boss Chye, leider van het lokale misdaadsyndicaat, zijn handlangers stuurt vanwege een af te lossen lening, nemen die het koffertje met alle loten erin mee als onderpand. Natuurlijk net op het moment dat de loterij valt op vijf door Tay verkochte loten.

Maar zonder het koffertje zijn er geen bonnen voor de winnaars, dus willen kopers Wen, Beat, Khung en Zoe weten wat Tay eraan gaat doen. De slechteriken geven het koffertje niet zomaar terug en de politie is ofwel bang voor Boss Chye of omgekocht. En niemand van het vijftal is een professionele inbreker van beroep. Ze zien aldus geen andere manier om hun winnende loten terug te krijgen dan ze te stelen van de dieven. Het is tijd om een plan uit te werken (en een plan B en een plan C) en een beetje handigheid toe te passen.

"We zijn geen vrienden, geen familie. We kennen elkaar niet eens. Maar vandaag hebben we dezelfde missie," zegt Tay, en net op het moment dat de nieuwe bondgenoten triomfantelijk in slow motion richting eeuwige roem lopen, worden ze afgesneden door een vrachtwagen en gezamenlijk doorweekt door een modderpoel. Terwijl Tays gedurfde plan voor vermomming, infiltratie en uitvoering wordt gerealiseerd, vertrouwt regisseur Prueksa Amaruji steeds meer op flitsende montage, visuele grappen en overdreven sullig acteerwerk om deze groep te herenigen met hun gouden kaartjes.

Je waant je bij vlagen in een ware Guy Ritchie-film. Totdat je ziet dat de computereffecten uit 2003 komen, er duidelijk bezuinigd is op de make-up en de vechtscènes door het minder capabele broertje van John Wick zijn uitgevoerd. Ook op andere vlakken laat de film steken vallen. Tays voice-over is er dan weer wel en dan weer niet, hij doorbreekt de vierde wand niet vaak genoeg om de techniek doelgericht aan te laten voelen en de goedkope slapstickhumor en nagesynchroniseerde audio-effecten worden vervelend. The Lost Lotteries is meer slapstick dan overvalkomedie.

Er wordt veel overgeacteerd, vooral wanneer The Lost Lotteries overschakelt naar het moment van de overval en onze helden in het hol van Boss Chye hun rol moeten spelen. Padung Songsang en Somjit Jongjohor als Wen en Khung pakken hier echt hun moment, de eerste vermomd als een andere misdaadbaas, de tweede als stootkussen voor de vuisten van professioneel MMA-vechter Rodtang "The Iron Man" Jitmuangnon. Hier komt de film lekker op dreef en gaat Amaruji compleet los met overdreven actie. Zo overdreven dat het weer leuk wordt.

We krijgen geen volledig achtergrondverhalen van Tay, Wen, Beat, Khung of Zoe, maar elk van hun ongelukkige levens wordt kort uiteengezet en daarna meegenomen in het acteerwerk. We hoeven niet alle mislukkingen van Wen als wannabe-acteur te zien, maar krijgen een korte momentopname waarmee we door snelle montage een beeld krijgen van zijn achtergrond. Het is een techniek waar Steven Soderbergh op vertrouwde met de Ocean's-films en Amaruji doet dat met The Lost Lotteries eveneens.

The Lost Lotteries zit vol grappige, kleine momenten die ertoe bijdragen dat de groep van hoopvolle pechvogels verandert in een winnend stel, terwijl ze proberen de uitdagingen van het leven schaakmat te zetten. De film heeft zijn mindere momenten, maar heeft genoeg om op terug te vallen. Genoeg zelfs om een mogelijk vervolg niet meteen af te hoeven schrijven.

The Lost Lotteries is te zien bij Netflix.