Regie: Woon-ri Bang | Scenario: Woon-ri Bang | Cast: Kim Yoo-jeong (Bo-ra), Woo-Seok Byeon (Woon-ho), Yoon Seo-Ah (Yeon-doo), Park Jung-woo (Hyun-jin), e.a. | Speelduur: 119 minuten | Jaar: 2022

Met het onbeschaamd genieten van over-the-top tienerfilms als Clueless of A Cinderella Story is op zichzelf niets mis. Maar, zoals 20th Century Girl aantoont, was het misschien beter als dit genre in de jaren negentig was blijven steken. In deze Zuid-Koreaanse oestrogeenbom van een tienerfilm worden namelijk de clichés van het highschooldrama-genre zo uitgekauwd en smakeloos herhaald dat je de weergave van Bo-ra's tienerleventje het liefst zo snel mogelijk wil wegzappen.

De zeventienjarige Bo-ra komt voor het meest dramatische dilemma van haar leven te staan: moet ze kiezen voor haar beste vriendin of de jongen op wie ze verliefd is? Nadat BFF Yeon-doo naar de Verenigde Staten is vertrokken voor een hartoperatie, stalkt Bo-ra in haar naam de jongen op wie ze op slag smoorverliefd werd. Maar zodra Yeon-doo terugkeert, blijkt er een onfortuinlijke verwisseling te hebben plaatsgevonden. Haar interesse gaat namelijk uit naar degene voor wie Bo-ra eveneens als een blok is gevallen.

Bo-ra's worstelingen met haar emoties, moeilijke relaties en verrassend weinig schoolwerk zijn geplaatst in een retroparadijs met een overvloed aan oude technologieën, waarvan de huidige scholieren maar weinig zullen herkennen. De kenmerkende dikke CRT-monitoren konden niet ontbreken, samen met tonnen aan videobanden, videocamera's en pagers. Het kleurt de communicatie tussen de tieners met een gouden tintje nostalgie en kan vele dertigers hoofdschuddend laten zwijmelen over de lasten van het verleden.

In twee uur tijd wordt de semi-autobiografische ervaring van regisseur Woo-ri Bang over het opgroeien in de Zuid-Koreaanse jaren negentig samengebald. Gemeende vriendschappen, vurige liefdes en spannende schoolreisjes komen langs, samen met een eerste kus en een eerste keer dronken worden. Het vormt de ideale combinatie voor een ouderwets highschooldrama, dat door de nieuwe setting van Zuid-Korea internationale kijkers probeert te winnen met een oude formule. De vraag blijft echter of de film nu gemaakt is voor nostalgische dertigers of avontuurlijke tieners die zich in een technologische oertijd willen wanen.

De dramafilm volgt netjes alle voorgeschreven genreconventies en zorgt ervoor dat op geen enkel punt iets van vernieuwing of verbazing wordt toegepast. Als de kijker zich daadwerkelijk wil vermaken tijdens het bekijken van de film, kan deze zich het beste maar zo snel mogelijk over de seksistische en vrouwonterende weergave van het tienermeisje Bo-ra heen zetten. Als een volgroeide kleuter rent ze door de film en achter haar hormonen aan zonder al te veel af te wijken van het gewenste stereotype. Het is haast zonde dat actrice Kim Yoo-jeong zo'n goede vertolking neerzet voor zo'n miserabele rol.

De prettig ironische lading die films als White Chicks en Mean Girls hebben toegevoegd aan het highschooldrama-genre is in deze film helaas ver te zoeken. Onverbloemd en obsessief stalkergedrag kan in de jaren negentig plots wel weer door de beugel, wat de vooruitgang van vrouwelijke representatie in de eenentwintigste eeuw haast teniet lijkt te doen. Waarschijnlijk is 20th Century Girl bijzonder vermakelijk voor een selectieve groep fans van het genre die de clichés liefdevol omarmt, maar daarbuiten schiet de film tekort om behalve zichzelf ook maar iets aan de catalogus van Netflix te voegen.

20th Century Girl is te zien bij Netflix.