Luck [Apple TV+]
Recensie

Luck [Apple TV+] (2022)

Het plot lijkt uit de Pixar-stal te komen, de animatie zeker niet. De jonge doelgroep zal daar niet wakker van liggen.

in Recensies
Leestijd: 4 min 9 sec
Regie: Peggy Holmes | Scenario: Jonathan Aibel, Glenn Berger, Kiel Murray | Cast (stemmen): Eva Noblezada (Sam Greenfield), Simon Pegg (Bob), Jane Fonda (The Dragon), Whoopi Goldberg (The Captain), John Ratzenberger (Rootie), Lil Rel Howery (Marv), e.a. | Speelduur: 105 minuten | Jaar: 2022

Productiemaatschappij Skydance gaat al heel wat jaren mee, maar levert pas met Luck zijn eerste animatiefilm af. Hoewel daarvoor wat grote namen uit de animatiewereld zijn gestrikt (zoals John Lasseter, die verantwoordelijk was voor bekende films van Pixar en Disney) lag de focus kennelijk meer op scenario-ontwikkeling dan op de daadwerkelijke animatie. Toch lijkt het alsof de makers zich niet richten op volwassen fans van deze filmstijl, maar op kinderen en gezinnen. En die zal het een worst wezen dat het allemaal wat gehaast oogt.

Sam is net achttien geworden, wat inhoudt dat ze het weeshuis moet verlaten en op eigen benen moet staan. Helaas is ze de grootste pechvogel op aarde voor wie niets ooit normaal verloopt. Niet lang nadat ze er als zelfstandige op werk- en privégebied een potje van heeft gemaakt, leert ze van het bestaan van een dimensie die bepaalt waar geluk en ongeluk naartoe gaan. Als mens mag ze daar niet zijn, maar ze weigert te vertrekken zonder wat geluk op zak voor haar jonge maatje in het weeshuis, zodat zij wél in een liefdevol gezinnetje zal belanden.

Dat geluk komt in de vorm van een muntje, een 'lucky penny'. En het is dat simpele uitgangspunt van het verkrijgen van dat muntje dat niet slechts het avontuur start, maar ook de reden is waarom dit zo voelt als een Pixar-film. Alleen is Luck qua plot slechts een middelmatige Pixar-film (wat nog altijd goed genoeg is), terwijl hij qua animatie niet eens in de buurt komt.

Met name het uiterlijk van de personages is erg vlak. Er zijn geen rimpels te bekennen; er is niet eens een huid. De gezichten van de menselijke personages zijn glad en hebben weinig bijzondere uiterlijke kenmerken, op de enorme Barbie-ogen na. Zelfs de mondbewegingen lopen niet mooi synchroon met het stemmenwerk.

Een ander punt is de gelukswereld, de dimensie die bestaat uit twee delen: geluk en ongeluk. Dit is een wereld die volledig open stond voor eigen invulling, en de makers hebben ervoor gekozen om extreem de nadruk te leggen op transport. Ondanks dat het geen snars met geluk heeft te maken, draait het er voornamelijk om hoe je van a naar b komt. Het ziet er leuk uit, maar thematisch voegt het niks toe.

Het thema wordt veel uitgesproken, maar weinig toegepast. Sam heeft ondanks haar chronische pech wel een enorm lief en sympathiek karakter, en je zou kunnen stellen dat dit voorkomt uit de situatie waar ze al haar hele leven in zit. Of erger nog: dat ze op jonge leeftijd een enorme 'pleaser' is geworden in de hoop te worden geadopteerd. Maar nee, in Luck ligt de nadruk zo sterk op het tonen van de gelukswereld en het verkrijgen van dat muntje dat die diepere laag nooit wordt aangeboord.

Sam staat er overigens niet alleen voor. Ze kwam in deze andere dimensie terecht via de onbedoelde hulp van Bob, een pratende zwarte kat die werkzaam is voor het Geluk. Bob is op geen enkel moment een geforceerd charmant personage, zoals dieren dat soms kunnen zijn in Disney-films; hij ís het gewoon. Simon Pegg voorziet hem van perfect stemgeluid en het lijkt alsof de animators in ieder geval Bob een waardig uiterlijk wilden geven. Hij beweegt als een echte kat en van dichtbij blijkt hij zowaar gedetailleerde vacht te hebben.

Bob is op subtiele wijze de ster van de show, en voor jonge kijkers boeit het niet dat ze niet weten wie Simon Pegg is. De resterende stemmencast is een aparte keuze. De hoofdrol is voor Eva Noblezada, die niet bekend is van bijvoorbeeld TikTok of als zangeres. Zij vertolkte voor een bepaalde tijd de hoofdrol in Miss Saigon op Broadway. Niet echt een magneet voor een jeugdig publiek.

En dan zijn er nog Jane Fonda en Whoopi Goldberg, twee legendes - en dat zijn ze omdat beide dames al erg lang mee gaan. Het lijkt er haast op dat dit project werd aangeboden aan heel wat namen in Hollywood, en dat de keuze is gevallen op de enigen die bereid waren om mee te werken. Vooral Whoopi Goldberg als leidinggevende kabouter is een gemiste kans, want de ervaren comédienne krijgt geen enkele komische dialoog. Hoe dan ook leveren beiden veteranen prima werk, alleen zijn het niet echt de namen waar jonge kijkers warm voor lopen.

Als het avontuur ten einde komt, heb je je ruim anderhalf uur redelijk vermaakt. Je moet niet te veel vragen stellen over de werking van de gelukswereld, aangezien de makers dat duidelijk ook niet hebben gedaan. De eerste poging van Skydance om een animatiefilm te maken krijgt een voldoende en wie weet doen ze het de volgende keer iets beter. Met een beetje geluk...

Luck is te zien bij Apple TV+.