Eternal Spring
Recensie

Eternal Spring (2022)

Intrigerende geanimeerde documentaire over de kaping van de Chinese staatstelevisie door de verboden spirituele Falun Gong.

in Recensies
Leestijd: 2 min 28 sec
Regie: Jason Loftus | Scenario: Jason Loftus | Cast: Daxiong, Jin Xuezhe e.a.| Speelduur: 96 minuten | Jaar: 2022

Producent en filmmaker Jason Loftus is nog niet klaar met de Chinese staatstelevisie. In 2020 maakte hij er al eens een documentaire over, genaamd Ask No Questions. Twee jaar later brengt hij opnieuw een film uit over dit intrigerende onderwerp, ditmaal in een geanimeerd jasje. In het raamwerk van een stripverhaal vertelt hij met Eternal Spring hoe Falun Gong-leden de kaping van de Chinese staatstelevisie in maart 2002 beleefden.

De film start met een duik in een storyboard van striptekenaar Diaxong, waarna een spannende geanimeerde long take volgt. Als in een actiefilm waarin een drone over de stad vliegt, zo volgen we de geanimeerde Falun Gong-aanhangers terwijl zij door de politie achternagezeten worden. Of erger: geslagen worden tot ze overlijden aan hun verwondingen. Het treurige is dat deze spannende actiescène daadwerkelijk heeft plaatsgevonden.

Voor wie niet weet wat Falun Gong is, vat de film het kort samen. Falun Gong is een spirituele groep die het verfijnen van lichaam en geest nastreeft. Ze beoefenen waarden zoals waarachtigheid, mededogen en verdraagzaamheid, met als doel de aanklachten van de regering te weerleggen. Een vrij onschuldige en liefdevolle stroming, zo ziet het er in ieder geval uit op de beelden waarin mensen samenkomen in een park en rustig hun armen op en neer bewegen. De Chinese communistische regering zag er een serieuze dreiging in. Zeker nadat Falun Gong steeds meer aanhangers kreeg en massa's mensen in de vroege ochtend bij elkaar kwamen voor hun oefeningen.

Eternal Spring volgt hoofdzakelijk de geweldige striptekenaar en Falun Gong-beoefenaar Daxiong. Hij was niet betrokken bij de kaping en beschuldigt de kapers ervan de gewelddadige onderdrukking van Falun Gong te hebben verergerd. Daxiong vluchtte destijds en woont nu in Toronto, Canada. In de film ontmoet hij de enige overlevende deelnemer aan de actie: Jin Xuezhe. Hij woont momenteel in Seoul, Zuid-Korea. Geëmotioneerd vertelt hij Daxiong zijn kant van het verhaal en kijkt aangedaan naar de beelden van de kaping die de striptekenaar op dat moment heeft geschetst.

Deze gesprekken worden afgewisseld met Daxiongs animaties die laten zien wat er aan de kaping voorafging en wat daarna gebeurde. De animatie is in het raamwerk van een stripverhaal gegoten. Door het combineren van documentaire en animatie, past Eternal Spring in het rijtje van films die eerder op deze manier politieke onderwerpen bespraken, zoals Flee (2021) van Jonas Poher Rasmussen. Blijkbaar geeft animatie toch een soort vrijheid om dit soort onderwerpen in beeld te brengen.

Animatie en documentaire gaan perfect samen, bewijst Loftus maar weer eens. In deze film is het een passende oplossing voor het probleem dat de betrokkenen er niet meer zijn. Op Jin na, zijn ze allen bij de kaping overleden, vaak als gevolg van de verwondingen die ze opliepen tijdens de martelingen die zij als straf kregen voor hun daad. Dankzij de tekeningen van Daxiong komen de mensen die voor hun eigen gedachtes durfden te strijden weer even tot leven.