Regie: Na Hyeon | Scenario: Na Hyeon | Cast: Park Hae-Soo (Ji-hoon), Sol Kyung-gu (Kang-inn), Yang Dong-geun (Chief Hong), Song Jae-rim (Jae-gyu), Lee El (Hee-won), e.a. | Speelduur: 125 minuten | Jaar: 2022

Een neonverlicht Zuid-Korea, spionage, plottwists, internationale spanningen en gekke personages: Yaksha: Ruthless Operations probeert er alles aan te doen om op te vallen, in de hoop dat van alles wat uit de kast wordt getrokken er iéts blijft plakken. Helaas valt vrijwel direct door deze poging heen te zien en is de uitkomst: niets. De film is even rommelig als de Koreaanse sloppenwijken waarin hij zich afspeelt

De openingsminuten zijn tekenend voor de rest van de film: er gebeurt van alles en nog wat, maar wat gebeurt er nou eigenlijk? Het verhaal volgt openbaar aanklager Ji-hoon, die een te grote vis aan de haak heeft willen slaan en daarvoor moet boeten. Hij wordt ontslagen en moet aan de slag bij een spionagebureau. Daar geen sexy James Bond-praktijken, maar meer iets als The Office. Er gebeurt niets en er wordt nog minder gedaan.

Er ontstaat een buitenkans voor de verveelde Ji-hoon wanneer er rapporten binnenkomen van een undercoverteam, die niet helemaal lijken te kloppen. Ji-hoon stelt zich paraat en wil maar een enkel ding: zijn oude baan terugkrijgen. Er klopt allemaal niet veel van, maar dat hoeft niet erg te zijn. Wanneer films hun frivoliteit volledig omarmen zorgt dat voor charme en kijkplezier. Deze Zuid-Koreaanse productie neemt zichzelf echter veel te serieus, waardoor de foutjes een doorn in het oog worden. En dat zijn nogal wat doorns.

Het geheel is zo rommelig dat de film bij tijden erg lastig te volgen is. Zo springt het verhaal van de hak op de tak en zijn de ogenschijnlijk op willekeurige momenten uitbrekende gevechten verwikkeld in een dans met slechte choreografie. Dit is enorm zonde, want Zuid-Koreaanse actiecinema kent heuse hoogtepunten zoals de befaamde gangscène in Oldboy of The Gangster, the Cop, the Devil.

Ook de personages zijn zo eendimensionaal als maar kan. Ze zijn gereduceerd tot een enkele karaktereigenschap waardoor niemand sterk geschreven is. De film doet nog zijn best met Kang-inn, ook wel Yaksha genoemd, de baas van het blackops-team die echt ver over het randje gaat. Het plan was om een soort blasé persoon neer te zetten die ook mysterieus is, maar uiteindelijk is hij gewoon een knorrige politieman die op alles boos is.

Het fundament van elk goed verhaal zijn de 5 w's: wie, wat waar, wanneer, waarom. Yaksha: Ruthless Operations weet bij meerdere niets in te vullen of alleen het broodnodige. Als een luie student die een vijfeneenhalf genoeg vindt. In de geest van M. Night Shyamalan wordt er nog getracht om de boel te redden en wakker te schudden met plotwendingen, maar die hebben alleen impact wanneer de personages interessant zijn en de kijker meegenomen wordt in het verhaal. Dat is helaas niet het geval.

Het is zo jammer omdat Aziatische cinema echt aan het opbloeien is. Bong Joon-ho, regisseur van Parasite, zei het twee jaar geleden zo mooi bij de Oscars: "Once you overcome the one inch tall barrier of subtitles, you will be introduced to so many more amazing films." Niets is minder waar, maar sla Yaksha: Ruthless Operation in dat geval lekker over.

Yaksha: Ruthless Operations is te zien bij Netflix.