Regie: Kim Farrant | Scenario: Sarah Alderson | Cast: Leighton Meester (Beth), Christina Wolfe (Kate), Ziad Bakri (Zain), Luke Norris (Rob), Amar Bukvic (Pavic), Iva Mihalic (Kovac), Adrian Pezdirc (Sebastian), e.a. | Speelduur: 89 minuten | Jaar: 2022

Beth en Kate zijn op vriendinnenvakantie in het prachtige Kroatië. Na een uitzinnige stapavond wordt Beth wakker met gaten in haar geheugen. Kate blijkt vermist dus Beth probeert met uit alle macht uit te vinden wat er die avond is gebeurd. Wanneer ze plots zelf wordt beschuldigd van de moord op haar vriendin, zet ze alles op alles om de waarheid boven water te krijgen.

Voor de kijker is het lot van Kate al snel duidelijk. The Weekend Away begint namelijk met een shot van een lijk dat in het water drijft. Hoe het zover heeft kunnen komen, weten wij net zomin als Beth. Door middel van flashbacks zien we steeds meer puzzelstukjes op hun plaats vallen en de gruwelijke waarheid blijkt dichter bij huis te liggen dan Beth had gedacht.

Leighton Meester, bekend uit Gossip Girl, vertolkt de rol van Beth. Ze is best geloofwaardig als 'the girl next door', tegenover haar wilde en extravagante vriendin. Het is een clichématig maar bestaand beeld van twee tegenpolen, zij het in de overtreffende trap. Eigenlijk is alles in The Weekend Away op deze manier net iets te opzichtig, waardoor hij typisch Amerikaans aanvoelt.

Zo wordt Beth bijvoorbeeld omringd door een hoop mannen die allemaal even knap als verdacht zijn. Dat deze mannen iets met Kates verdwijning te maken hebben staat vast, maar wie heeft haar vermoord? Was het de nerveuze huisbaas, de geheimzinnige taxichauffeur, de lichtgeraakte politieagent, de onschuldige echtgenoot of toch de macho escorts? Wellicht hadden deze verdachten naast bovengemiddeld aantrekkelijk ook iets mysterieuzer en griezeliger kunnen zijn.

Er zijn wat aardige plotwendingen, maar door de ongeloofwaardige personages zie je ze soms al van ver aankomen. En hoe verschrikkelijk de gebeurtenissen ook zijn, ze worden nooit echt akelig of grimmig, zoals bijvoorbeeld in Taken wel het geval is. Waar die thriller ervoor heeft gezorgd dat jonge meiden op reis zich niet zomaar door de eerste beste taxichauffeur laten thuisbrengen, lijkt het onwaarschijnlijk dat The Weekend Away hetzelfde effect zal hebben. Want op een vreemde manier blijft de film enigszins luchtig.

Desondanks weet The Weekend Away tot het einde te vermaken, zolang je de ongeloofwaardige elementen voor lief neemt. Verwacht je echter verstrikt te raken in een genuanceerd web, dan is de kans groot dat je verveeld raakt. Zie The Weekend Away daarom gerust als het equivalent een boek dat op een zonnig strand in Kroatië lekker wegleest, maar niet echt zal beklijven.

The Weekend Away is te zien bij Netflix.