Het afgelopen decennium heeft Halloween langzaam een plekje op de kalender aan deze kant van de oceaan veroverd. De tijd dat de met vleermuizen en pompoenen versierde chocoladerepen en chipszakken raar werden bekeken in de supermarkt ligt inmiddels ruim achter ons. Met Halloween langs de deuren gaan is al even normaal als twee weken later met Sint-Maarten. En net zo normaal als een Sinterklaasfilm wordt ook een Halloween-kinderfilm van vaderlandse bodem. Welkom in de eenentwintigste eeuw.
Een uitstekend voorbeeld hiervan is De Vloek van Lughus: een simpele kinderfilm, met laagdrempelige problemen, begrijpelijke karakters en een sausje van griezelavonden. Wie hoopt op enge verhalen en afschrikwekkende problemen waar Paul van Loon nog een puntje aan kan zuigen, is bij deze kinderfilm aan het verkeerde adres. Waar Halloween zich normaal laat kenmerken door bloedspetters, spinnenwebben en enge nachtmonsters, speelt deze film zich af in het Tiel van stripfiguur en lokaal icoon Flipje. Gewoon, in de Betuwe. Bij klaarlichte dag ook vooral. Het moet immers wel leuk blijven.
Ook in andere opzichten maakt deze lokale avonturenfilm een duidelijke knieval naar het wereldbeeld van kinderen vandaag de dag. Eén van de hoofdrolspelers is een bekend vlogger, de politie zijn een stelletje strenge lui in een saai wit kantoorpand en ouders zijn uitgestreken mensen die samen op de bank zitten met wijn en een iPad. Dat het alternatieve goth-typetje een compleet ander accent heeft dan haar prinsessenzusje maakt niemand wat uit, personages moeten vooral herkenbaar en behapbaar zijn. Net als hun problemen en verhaallijnen. Wat dat betreft wendt Sjoerd de Bont, die eerder toch vooral griezelfilms voor een volwassen publiek maakte, zich hier overduidelijk tot zijn belangrijkste publiek: het kind.
Voor een volwassen publiek dat gedwongen meekijkt met deze kinderfilm is eigenlijk niks uit dit vertelsel van ruim een uur te halen. De echte klassiekers qua kinderfilms kenmerken zich nogal eens doordat het verhaal zo in elkaar zit, dat de gelaagdheid van de personages iets te bieden heeft voor jong en oud; al was het maar een volwassen knipoog die door de eigenlijke doelgroep wel opgemerkt maar niet begrepen wordt. Met dit doel heeft De Bont De Vloek van Lughus niet gemaakt. Het is een kinderfilm voor kinderen, met een steeds populairder Halloweenthema. Ouders gaan maar wat anders doen. En het door een Viking-plaaggeest bezeten standbeeld van Flipje is misschien niet meteen heel griezelig, maar eigenlijk best leuk.
