De vrouw zijn van één van de beroemdste countryzangers van het moment, dat klinkt fantastisch, maar eindigt vaak in een deceptie. De relatie tussen Johnny Cash en Vivian Liberto was er zo één. Ondanks Vivians onvoorwaardelijke liefde voor Johnny, liep hun relatie stuk en nog erger: Vivian werd uit zijn geschiedenis geschreven. Zelfs het boek dat Vivian schreef over haar jaren met Cash, 'I walked the Line - My Life with Johnny Cash', trok amper de aandacht van de media. Met de documentaire My Darling Vivian geeft regisseur Matt Riddlehoover de eerste vrouw van Johnny Cash het podium dat zij verdient, tot grote dankbaarheid van hun vier dochters.
Los van elkaar vertellen de vier dochters van Vivian en Johnny Cash, Rosanna, Kathy, Cindy en Tara, over de ontmoeting tussen hun ouders, de verschillende fases die hun relatie kende, hun jeugd en de laatste jaren die ze met hun gescheiden ouders doorbrachten. Ze vullen elkaar aan en soms spreken ze elkaar tegen omdat ze zich bepaalde situaties net anders herinneren. De vele brieven die Vivian en Johnny elkaar schreven, foto's, homevideo's en schrijnende krantenkoppen illustreren de verhalen die de zussen vertellen. Over één ding zijn ze het eens: het leven van hun moeder moet verschrikkelijk moeilijk geweest zijn.
Vivian kreeg inderdaad heel wat voor haar kiezen. In het begin van hun relatie kende ze armoede en probeerde ze er toch het beste van te maken voor het gezin dat ze al snel na de bruiloft stichtte. Nadat Johnny bekend werd en veel op tournee was, zat Vivian alleen thuis met de kinderen en werd het gezin regelmatig lastiggevallen door fans en journalisten. Bovendien had ze te dealen met Cash' rare trekjes. Zo bedacht hij dat het wel een goed idee was om een aap als huisdier te nemen. De anekdotes die de vier dochters vertellen zijn bizar, vaak weet je niet of ze nu grappig of diep treurig zijn.
Treurig is wel de kant waarop de documentaire zich steeds meer beweegt. Na de scheiding bestaat Vivian simpelweg niet meer en wordt June Carter, met wie Cash een muzikaal duo vormde, gezien als dé vrouw van Johnny. Het moet enorm pijnlijk geweest zijn voor hun moeder, stellen de dochters, maar Vivian heeft zich er nooit over uitgelaten. Als er iets is dat je uit My Darling Vivian haalt, dan is het wel dat Vivian Liberto een ongelooflijk sterke vrouw was wier verhaal gehoord had moeten worden. De documentaire haalt nog even kort uit naar de film Walk the Line (2005) geregisseerd door James Mangold. Even, want de dochters rollen met hun ogen als hen daarnaar wordt gevraagd. Ze zijn er duidelijk niet over te spreken en uiten hun dankbaarheid voor deze documentaire, waarin hun bijdrage essentieel is.
