Soms heb je van die films die tegelijkertijd eenvoudig en onmogelijk uit te leggen zijn. Het Zwitserse Das Mädchen und die Spinne, waarin de verhuizing van een jonge vrouw centraal staat, is er zo eentje. Alles wat je voorgeschoteld krijgt, is bedrieglijk alledaags. Niet voor iedereen weggelegd, dit poëtische Kammerspiel.
Na jarenlang met vrienden samengewoond te hebben, heeft Lisa een appartement voor zichzelf gevonden. Haar moeder helpt bij het verhuizen, net als haar huisgenoten Mara en Markus. Intussen lopen allerlei mensen in en uit: een charmante klusjesman, een eenzame mevrouw van vier hoog die de kat komt terugbrengen, een buurjongetje van een jaar of acht.
Waarom Lisa verhuist, wordt niet uitgelegd, maar haar vertrek valt met name Mara zwaar, getuige haar obstinate gedrag - bitse opmerkingen, ondoorgrondelijke glimlachjes, stiekem krassen trekken in het nieuwe keukenblad. Aan de hand van terloopse gesprekken wordt een hoop gesuggereerd. Speelde er meer tussen haar en Lisa, dreef huisgenoot Markus een wig tussen hen, is ze simpelweg jaloers dat haar vriendin haar vleugels uitslaat?
Het moet gezegd worden: Das Mädchen und die Spinne is een elegante film. De zorgvuldige kadrering, het fraaie kleurgebruik - er gaat een merkwaardige sereniteit vanuit. Het is dezelfde filmtaal die regisseurs/tweelingbroers Zürcher al eerder opvoerden in Das Merkwürdige Kätzchen (2013), ook zo'n kleine, bevreemdende film over het alledaagse leven binnenskamers. Mooi om naar te kijken, maar ook ongrijpbaar.
De dialogen zijn vaak stroef en cryptisch. Er worden dromen, herinneringen en verlangens uitgewisseld, maar nooit zoals mensen van vlees en bloed dat zouden doen. Natuurlijk mogen personages abstracties zijn van echte mensen, maar na een poosje beginnen je handen een beetje te jeuken bij de zoveelste wezenloos opgediste bespiegeling. Wat aanvankelijk intrigeert, gaan gaandeweg irriteren. Je zou de personages bij de schouders willen vatten, door elkaar willen rammelen en vragen: wat bedóel je nou eigenlijk?
En toch zal Das Mädchen und die Spinne je bijblijven. Een film die zich vrijwel op één locatie afspeelt, rond zo'n ogenschijnlijk simpel gegeven draait, waarin zoveel gesproken wordt maar die tegelijkertijd zoveel vragen oproept - die zie je maar zelden.
