Regie: Cecilia Verheyden | Scenario: Nico Moolenaar, Bart Uytdenhouwen | Cast: Frank Lammers (Ferry Bouman), Elise Schaap (Daniëlle), Huub Stapel (Ralph Brink), Raymond Thiry (John), Monic Hendrickx (Claudia Bouman), e.a. | Speelduur: 106 minuten | Jaar: 2021

De personages van Ferry en Danielle Bouman zijn zo fascinerend dat er in het tweede seizoen van Undercover veel klachten waren over het gebrek aan schermtijd voor dit koppel. Gelukkig heeft Ferry nu zijn eigen 'voorvolg' gekregen, waar we niet alleen een inkijkje krijgen in het criminele verleden van Fer, maar er ook achter komen hoe hij zijn geliefde Danielle ontmoet heeft en zijn intrede doet op camping Zonnedauw. Met veel origineel Brabants gevloek, pillekes op de kermis en de nodige actie, is deze film een waardige voorloper op de serie.

"Welkom in Amsterdam," spreekt Ferry Bouman aan het begin van Ferry. Het zijn niet woorden die je verwacht uit de mond van de Brabantse drugsbaron, maar in deze prequel wordt duidelijk dat de criminele carrière van Ferry in de hoofdstad begonnen is. Hij lost het vuile werk op voor Ralph Brink, die met een lekker vet Mokums accent geweldig wordt neergezet door Huub Stapel. Brink is een grote jongen in de Amsterdamse onderwereld en Ferry verdient dan ook goud geld als zijn rechterhand. Als er een aanslag wordt gepleegd op de zoon van Brink wordt Ferry gedwongen om terug te gaan naar zijn roots in Brabant, waar zijn zoektocht hem al snel op camping Zonnedauw brengt.

De makers hadden er voor kunnen kiezen om zoals menig misdaadfilm betaamt zich volledig te focussen op de eerste stappen in de criminele carrière van het hoofdpersonage, maar in plaats daarvan zien we Ferry al als enigszins geslaagd crimineel. De focus van de film ligt juist meer op zijn confrontatie met het verleden. We leren over de verschrikkelijke vader van Ferry. Tevens moet Ferry zijn zieke zus weer onder ogen komen waarbij ze elkaar met originele scheldwoorden zoals 'pisvlek', 'verrekte braakbal' en 'blafkut', de huid vol schelden. Het is een verleden dat Ferry misschien liever achter zich had gelaten, maar Brabant biedt ook nieuwe perspectieven als hij op camping Zonnedauw aankomt.

Ferry is moeilijk voor te stellen zonder Daniëlle. Een groot deel van de film draait dan ook om de romance tussen deze twee Brabantse tortelduifjes. Het hoogtepunt van de film bestaat uit het moment dat Ferry en Danielle 'xtc-pillekes' nemen op de kermis. De makers brengen deze ervaring uitzonderlijk goed in beeld, inclusief het eindeloze gelul, de vervormingen van stem en omgeving en de stuiptrekkingen van de kaken.

Het goede spel van Frank Lammers en Elise Schaap zorgt ervoor dat de twee personages te allen tijden geloofwaardig blijven in deze liefdesperikelen. Lammers zet de jongere Ferry tegelijkertijd als meedogenloos en onvoorspelbaar neer, maar Ferry is geen moment uitgesproken onsympathiek. Zelfs tijdens zijn moordpogingen sta je toch nog aan de kant van de Brabo. Dit is wat ook zo goed was aan het eerste seizoen van Undercover; op een gegeven moment wist je als toeschouwer niet meer of je voor de criminelen of de politie moest zijn. Ferry laat maar weer eens zien waarom dit zo moeilijk is. Vooral het eerste seizoen van Undercover was om deze reden zo sterk. De prequel blijkt een van de betere misdaadfilms van Nederlandse bodem te zijn, juist omdat het lokaal blijft en de nadruk niet te veel ligt op het imiteren van Amerikaanse gangsterfilms. Als de film toch enigszins over de top gaat in het geweld dan gebeurt dit met een knipoog. Ferry is alles wat je van een film rond het personage Ferry Bouman zou willen hebben, da hedde ze goe gedoan.

Ferry is te zien bij Netflix. Lees ook ons interview met Frank Lammers en Elise Schaap.