Regie: Chaitanya Tamhane | Scenario: Chaitanya Tamhane | Cast: Aditya Modak, Arun Dravid, Sumitra Bhave, Deepika Bhide Bhagwat e.a.| Speelduur: 127 minuten | Jaar: 2020

In 2015 debuteerde de Indiase filmmaker Chaitanya Tamhane met de film Court, over een oude activistische muzikant die beschuldigd wordt van het zingen van liederen die aanzetten tot suïcide. In zijn nieuwste film speelt muziek opnieuw een belangrijke rol. Met The Disciple brengt hij een meditatieve karakterstudie van een muzikant die in de voetstappen van zijn vader dreigt te lopen.

In The Disciple draait het allemaal om muziek, in het bijzonder om khayal. Khayal betekent 'gedachte' of 'verbeelding' en is een klassieke melodische Indiase muziekstijl die afkomstig is uit het Noorden van India. Bij khayal improviseert een vocalist binnen een vaststaand melodisch raamwerk (raag of raga). In de film is Sharad de vocalist die deze stijl met liefde en passie beoefent. Hij doet mee aan competities en perfectioneert zijn zang met hulp van zijn goeroe. Ondertussen krijgt hij flink wat commentaar van zijn grootmoeder. Muzikant zijn en cd's van obscure Indiase muzikanten verkopen, daar verdien je geen volwaardig salaris mee. Zo kun je toch geen gezin stichten? Hij lijkt op zijn vader, wiens muzikale carrière mislukte. Hij moet maar snel op zoek gaan naar een echte baan. Sharad was al niet zo zeker van zichzelf; zijn grootmoeders woorden zijn niet bepaald bemoedigend.

Zwevend tussen het belang van het in stand houden van een muzikale traditie, de droom van zijn vader vervullen en grootmoeders wens een huisje-boompje-beestje-leven te leiden, moddert Sharad verder door zijn leven. Hij is geobsedeerd door de oude tapes waarop de legendarische goeroe Maai, die zijn eigen vader nog les heeft gegeven, vertelt over de geschiedenis en de essentie van deze klassieke muziek. Haar wijze woorden over de meditatieve aspecten van zingen zijn in de voice-over te horen, terwijl Sharad in slow-motion op zijn scooter door de nachtelijke straten van Mumbai rijdt. Deze scènes zijn indringend, zelfs een tikje beangstigend.

Sharad wordt gespeeld door Aditya Modak, voor wie deze rol zijn eerste acteerklus is. Dat geldt overigens voor het overgrote deel van de cast, al is dat aan ieders acteerprestaties niet af te zien. Modak speelt zijn onzekere personage ingetogen en geloofwaardig. The Disciple maakt een aantal sprongen in de tijd. Terug naar het verleden waar Sharad als kleine jongen van zijn vader muziekles kreeg, hoe hij als onzekere twintiger zijn weg in de muziekwereld probeert te vinden en hoe hij jaren later zangles geeft terwijl hij nog steeds een muziekcarrière van de grond probeert te krijgen. Regisseur Tamhane zet een mooie karakterstudie neer door een levensverhaal te vertellen dat voor menig muzikant herkenbaar is. Daarbij geeft Tahmane ook zijdelings een beeld van de veranderende tijdsgeest en hoe muzikanten zich daar naar verhouden. Waar vroeger het hebben van een bekende goeroe nog de sleutel naar succes was, zijn het nu de comments op social media en het beeld dat talentenjachten van je scheppen die je muziekcarrière maken of breken.

Het zal je niet verbazen dat The Disciple vol muziek zit. Bij ieder muzikaal moment zou je je ogen het liefst willen sluiten. Niet omdat de composities of de camerastandpunten niet interessant genoeg zijn om naar te kijken, integendeel, maar omdat je je volledig wilt focussen op de meditatieve klanken van de muziek. Want hoe goed of hoe slecht Sharad ook presteert, voor een leek klinkt het even betoverend.

The Disciple is te zien bij Netflix.