Regie: Ben Falcone | Scenario: Ben Falcone | Cast: Melissa McCarthy (Lydia Berman), Octavia Spencer (Emily Stanton), Jason Bateman (The Crab), Bobby Cannavale (The King), Pom Klementieff (Laser), Melissa Leo (Allie), Taylor Mosby (Tracy), Ben Falcone (Kenny), e.a. | Speelduur: 105 minuten | Jaar: 2021

Actrice Melissa McCarthy heeft een buitengewoon goed huwelijk. Haar echtgenoot, Ben Falcone, ken je mogelijk van de scène die ze samen spelen in Bridesmaids, waar zij hem ontmaskert als een undercoveragent op het vliegtuig en begint te versieren. Ben en Mel kennen elkaar van een klasje komedie schrijven, al lang voordat McCarthy beroemd werd. Sinds haar filmcarrière een vlucht nam, speelde ze al geregeld de hoofdrol in zijn films. Nu al voor de vijfde keer. Hoe vaak zijn films ook floppen, ze blijven samenwerken en romantisch gelinkt. Wat een mooie relatie.

Dit keer bundelen ze de superkrachten voor Thunder Force waarin McCarthy de loser Lydia speelt die per ongeluk megasterk wordt. Eigenlijk ging ze haar vroegere beste vriendin Emily - van wie ze vervreemd is geraakt - ophalen om naar een schoolreünie te gaan. Laat zij echter net op het punt staan om in haar lab een proces te ondergaan, waarmee ze superkrachten krijgt. Maar o jee, dan belandt net Lydia in de stoel op het moment dat het superserum wordt toegediend. Gelukkig kan Emily zelf nog wel de kracht van onzichtbaarheid krijgen. Als team gaan ze vervolgens de Miscreants te lijf, een legertje superschurken. Want die zijn er ook nog trouwens.

Aan Melissa McCarthy ligt het in elk geval niet. Ze heeft de timing en het talent in huis om van elk halfbakken idee iets te maken wat voor mild geestig kan doorgaan. Ook Octavia Spencer als afzonderlijk onderdeel levert een prima acteerprestatie als de geniale maar introverte Emily. Tussen de twee is echter weinig klik merkbaar. Ze voelen niet als twee vrouwen die samen zijn opgegroeid, en ondanks alle spanningen een hechte band met elkaar hebben. Een voelbare vriendschap is nou net wat deze film het allerhardst nodig heeft.

Thunder Force zucht het meest onder het schrijfwerk en de regie. Superheldenclichés zitten erin, zoals ouders die gewroken moeten worden, rare namen voor de alter ego's en het moeten leren beheersen van de krachten. Daaruit wordt echter weinig humor geput. Op zijn best zijn het wat lolligheidjes. Maar deze film bewandelt nooit het pad van een parodie, waarin ook echt lekker de draak wordt gestoken met het genre. Het is eerder een lichtvoetige superheldenfilm met wat grappen erin. Nog accurater: halfbakken geinige ideeën die niet bijster goed zijn uitgewerkt.

Wanneer dan daadwerkelijk iets belachelijks te zien is, valt het uit de toon. Neem het personage van Jason Bateman, genaamd The Crab. Hij heeft klauwen in plaats van handen, wat er inderdaad lachwekkend uitziet. Doordat de humor voorheen nauwelijks in de vormgeving zat, maar alleen in de dialoog, voelt het nu vooral raar en niet grappig, zoals het duidelijk wel is bedoeld. Rest verder nog het voorspelbare verhaal van lik-me-vestje, waarin alles uiteindelijk wel heel makkelijk goed komt.

Het vreemdst is dat hij niet eens zo vreselijk weg kijkt. Met zo weinig herkenbare grappen voel je ook minder plaatsvervangende schaamte wanneer ze niet vallen. Zou Ben Falcone geen geld meer moeten krijgen om ons te vervelen met zijn films? Dat zou te flauw zijn. Als ze geen lol samen zouden hebben, zou McCarthy er vast niet aan meewerken. En ze heeft ongetwijfeld een schare fans die het gewoon leuk vindt om haar aan het werk te zien, ook als de film eromheen niet zo bijster goed is. En blijkbaar heeft McCarthy een diepgeworteld en blijvend vertrouwen in haar man. Dat is toch eigenlijk ook iets heel moois?

Thunder Force is te zien bij Netflix.