Regie: Lena Kahn | Scenario: Brad Copeland (film), Kate DiCamillo (boek) | Cast: Matilda Lawler(Flora), John Kassir (Ulysses - stem), Alyson Hannigan (Phyllis Buckman), Ben Schwartz (George Buckman), Danny Pudi (Miller), Benjamin Evan Ainsworth (William Spiver), e.a. | Speelduur: 95 minuten | Jaar: 2021

Flora is een tienjarig nerdje. Vooral dankzij haar vader, een miskend stripboektekenaar die het haar met de paplepel ingiet. Flora's moeder, momenteel net zo miskend, schrijft romans en vindt het maar niks dat Flora alles weet van Iron Man en The Silver Surfer. Pienter als ze is, weet Flora echter ook wel dat superhelden met superkrachten in het echt niet voorkomen, hooguit figuurlijk. Totdat ze het leven redt van een eekhoorntje dat bijna slachtoffer werd van een robotgrasmaaier en het knaagdier stiekem adopteert als huisdier. Al gauw gaat de eekhoorn, die ze Ulysses heeft genoemd, bovennatuurlijk gedrag vertonen. Zou het dan toch?

De moeder van Flora is het niet eens met haar nieuwe huisgenoot en doet er alles aan Ulysses terug de natuur in te krijgen. De vader van Flora, die in afwachting van de echtscheiding inmiddels ook geen huisgenoot meer is, gelooft het wonderbaarlijke verhaal van Ulysses wel. En na een incident waarin de nieuwbakken harige superheld catastrofale paniek veroorzaakt in een koffietent, heeft hij ook nog een heuse aartsvijand: de lokale ongediertebestrijder. Zo splijt de wereld van Flora langzaam in tweeën: een groep sympathieke gelovers en een groep ontoerekeningsvatbare chagrijnen die het maar een onzinnig verhaal vinden.

Veel meer gebeurt er alleen niet in Flora's leven. Haar ouders hebben het lastig, met zichzelf en met elkaar, maar Flora slalomt probleemloos om de daardoor ontstane ongemakken heen. De eekhoorn speelt daardoor geen rol in het oplossen van een écht groot probleem. Geen wegbezuinigde school, geen speeltuin die plaats moet maken voor een snelweg. Alleen het afgebrokkelde huwelijk en het uitblijvende succes van haar falende ouders zijn enigszins een zorg in het kinderleven van Flora. Het gevolg is een weinig overtuigende spanningsboog.

De grappen die een kinderfilm kunnen kleuren voor de kijker die zich soms nog even tien voelt - en het allang niet meer is - verdwijnen na een sterk begin ver naar de achtergrond. Het merendeel van de slapstickhumor en de gebruikte karikaturen zal bij de geoefende kijker al snel gerecycled aandoen. Wanneer de schrijvers dan ook nog een voice-over nodig hebben om de moraal over te brengen in een kinderfilm is de creatieve vernieuwing ver te zoeken. Je zou bijna gaan denken dat Disney heeft laten onderzoeken welke doelgroep nog wel een extra zetje richting hun superhelden-miljardenindustrie kon gebruiken, en dat meisjes in de basisschoolleeftijd bovenaan de lijst stonden.

Flora & Ulysses is dan ook precies dat geworden: een kinderfilm. Niets minder, maar vooral niets meer. Voor meekijkende ouders of liefhebbers van alles wat maar zijdelings met superhelden te maken heeft is het een lange zit die weinig oplevert. Voor kinderen zal het, en daarin blijft Disney al decennialang onovertroffen, een grappige aanleiding zijn om de wereld weer eens met andere, fantasierijke ogen te bekijken na ruim anderhalf uur naar een kleurrijk scherm gestaard te hebben.

Flora & Ulysses is te zien bij Disney+.