![Bill & Ted Face the Music [Pathé Thuis]](https://cdn.filmtotaal.nl/images/original/aab78bx1ukzs_hero.jpg)
Na bijna dertig jaar maken Bill S. Preston Esquire en Ted Theodore Logan eindelijk een comeback. En in tegenstelling tot veel andere terugkerende filmpersonages die we sinds de jaren tachtig of negentig niet meer zagen, is dat nu eens niet voor een onnodige reünie, maar om eindelijk hun verhaal af te ronden dat al in 1989 werd gestart. Oké, 'verhaal' is misschien een iets te serieuze term, maar feit blijft dat Bill & Ted's Excellent Adventure al opzette dat het leven van de twee leeghoofdige titelfiguren ooit een betekenisvolle wending zou nemen. De gebeurtenissen in de melige tijdreiskomedie werden immers in gang gezet vanuit een verre toekomst waarin de muzikale prestaties van het tweetal hebben uitgemond in een utopische samenleving. Aan het einde van opvolger Bill & Ted's Bogus Journey leek de weg naar een allesveranderende song eindelijk te zijn ingezet.
De nodige jaren later blijkt het duo echter geen stap dichter bij het vervullen van hun lotsbestemming te zijn gekomen. Maar vanuit de toekomst wordt duidelijk gemaakt dat de tijd dringt: over een kleine anderhalf uur zullen ze het nummer dat de wereld zal verenigen ten gehore moeten brengen, anders zijn de gevolgen catastrofaal. Omdat Bill en Ted geen idee hebben hoe ze na jaren ploeteren nu ineens een revolutionaire song uit hun mouw moeten schudden, besluiten ze met hun tijdreizende telefooncel vooruit in de tijd te gaan, in de hoop dat de toekomstige versies van henzelf het nummer in de tussentijd hebben gemaakt. Uiteraard stuit je daarmee op een stevige tijdreisparadox, maar probeer dat maar eens aan deze twee leeghoofden uit te leggen.
Bij veel late vervolgfilms is het teleurstellend om te zien dat geliefde personages na decennia afwezigheid weinig verder zijn gekomen met hun leven, maar bij Bill en Ted past dit wel. Het is immers aannemelijk dat als ze al enige ambitie hadden, hun niet bijster hoge intelligentie er wel voor zou zorgen dat ze die niet zouden verwezenlijken. En dat deze twee mannen op middelbare leeftijd nog steeds het maffe surfertaaltje spreken als in hun tienertijd, is zeker een gezonde voedingsbron voor komedie. De grootste verrassing van Bill & Ted Face the Music is dan ook dat de titelpersonages op hun huidige leeftijd nog steeds een uiterst innemend duo vormen. De chemie tussen vertolkers Keanu Reeves en Alex Winter blijkt nog nauwelijks aan kracht te hebben ingeboet.
Terwijl Bill en Ted voorwaarts in de tijd reizen, gaan hun dochters Billie en Thea terug naar het verleden, om voor hun vaders een band samen te stellen uit de grootste muzikanten uit de geschiedenis. Leuk idee, maar qua opzet niet bijster veel anders dan wat Bill en Ted in Excellent Adventure deden. En waar die film de nodige humor wist te persen uit het plaatsen van historische figuren in hedendaagse situaties, pakt Face the Music daarin wat minder verrassend uit. Ook in deze plotlijn wordt dat mankement aardig opgevangen door de goede vertolkingen: Samara Weaving en Brigette Lundy-Paine zetten zeer fijne variaties neer op hun vaderfiguren, met vergelijkbare chemie. Mocht men na het voltooien van deze trilogie de reeks alsnog willen voortzetten, dan zou dat met deze twee dames prima kunnen.
Als afsluiter van een trilogie werkt Bill & Ted Face the Music goed genoeg, maar verwacht geen film die de reeks in een nieuw licht zal zetten. Daarvoor speelt men toch net te veel op veilig, met wat feitelijk niet veel meer is dan een optelsom van de vorige twee delen die niet bijster veel nieuw terrein verkent. Maar goed, wat dertig jaar geleden werkte, werkt nog steeds opvallend goed. En dat de film aanvankelijk lijkt te gaan over de onvervulde potentie van de titelpersonages om daar vervolgens luchtig overheen te stappen, is ook wel toepasselijk. Uiteindelijk is Bill & Ted Face the Music zoals zijn hoofdpersonages: weinig ambitieus, maar sympathiek genoeg om dat te kunnen vergeven.
Bill & Ted Face the Music is te zien bij Pathé Thuis.
