Fans keken er reikhalzend naar uit. Na het succes van de series Kill la Kill en Little Witch Academia kwam de Japanse animatiestudio Trigger in 2019 eindelijk met zijn eerste lange anime: Promare. Een kleurrijk spektakel dat je een flinke adrenalinerush bezorgt.
De film start dertig jaar geleden. Grijsgetinte beelden van de steden Tokio, San Francisco en Parijs laten zien hoe geïrriteerde mensen plotseling ontvlammen en voor een blauw en roze vlammenzee zorgen die de aarde verwoest. Vandaag de dag bestaan er speciale reddingsteams die spontane brandjes kunnen blussen, zoals Burning Rescue en Mad Burnish. Hieronder bevinden zich ook een aantal 'Burnish': gemuteerde mensen die kunnen ontvlammen. Er is echter nog een andere partij met hetzelfde doel, maar met een iets rigoureuzere aanpak. De Freeze Forces bevriezen Burnish en zetten ze gevangen. Wie in de cel toch ontvlamt, bevriest.
Wanneer een burgeroorlog op de loer ligt, blijkt er meer aan de hand te zijn dan in eerste instantie werd gedacht. Geheime uitvindingen worden ontdekt en de ware aard van mensen komt naar boven. Tijd om de waarheid te achterhalen en de wereld en de mensheid te redden. Aan de jonge leden van de reddingsteams de eer om deze klus te klaren. Goed vecht tegen kwaad, vuur strijdt tegen ijs.
Het verhaal van Promare is niet erg origineel, maar Imaishi compenseert dit met fantastisch spektakel. De acties tijdens de dynamische vechtscènes volgen elkaar in zo'n denderend tempo op, dat je soms amper kunt zien wat er nu eigenlijk gebeurt. Vrolijke, opzwepende poprocknummers, zowel Engelstalige als Japanse, mengen goed met het geschreeuw van de personages en het lawaai van de wapens. Bovendien maken ze de scènes nóg energieker - alsof ze dat nog niet genoeg waren. Gelukkig bevat de film ook een aantal rustmomenten zodat personages en kijkers even bij kunnen komen.
Niet alleen het tempo maakt de actiescènes spectaculair, ook het kleurgebruik in de film is indrukwekkend. Veelal worden neonpasteltinten gemixt met donkergrijs en zwart en dat levert een magische sfeer op. In combinatie met de strak getekende lijnen maakt dat Promare stoer en edgy. Met deze unieke look maakt Imaishi veel goed.
De personages, in 2D getekend en geplaatst tegen een 3D-achtergrond, worden stuk voor stuk in freeze frames en met grote titels geïntroduceerd. De karakters van de personages zijn niet allemaal even uitgebreid uitgewerkt, maar het gaat in Promare dan ook niet zozeer om individuen, maar om collectieven die hetzelfde doel willen bereiken. Het accepteren van buitenbeentjes in de samenleving is daarbij belangrijk. Alleen door krachten te bundelen kan het kwaad bestreden worden. Ook hier is weinig sprake van originaliteit, maar misschien kan deze boodschap niet vaak genoeg herhaald worden.
