Regisseur en scenarioschrijver Oliver Laxe wilde een unieke streekfilm maken. Doel was het filmen van de jaarlijks terugkerende bosbranden in Galicië, een regio in het noordwesten van Spanje. Met die beelden in het achterhoofd begon hij een verhaal te schrijven.
Het resultaat is Fire Will Come - dat oorspronkelijk O Que Arde heet. De film draait om Amador, een pyromaan die na een gevangenisstraf van twee jaar voorwaardelijk vrijkomt. Hij besluit zijn bejaarde moeder op te zoeken die samen met haar hond en drie koeien op een boerderij woont. Tussen moeder en zoon lijkt alles pais en vree, en toch neemt de spanning met elke verstrijkende minuut toe.
Die dreiging komt voort uit kleine, alledaagse dingetjes. We zien Amador een sigaretje roken, een broodje zwart roosteren en met de houtoven spelen, maar wat gaat er nou daadwerkelijk in hem om? Denkt hij soms aan een nieuw inferno? De gedachtewereld van deze pyromaan gaat meestal schuil achter een rookgordijn, wat hem als personage even ongrijpbaar als intrigerend maakt. Lange tijd kan het zo alle kanten op met Fire Will Come, dat kundig laveert tussen drama en thriller.
Complimenten aan Amador Arias en Benedicta Sánchez, twee streekbewoners die allebei voor de eerste keer in een film spelen en meteen voor een enorme acteervlam zorgen. Hun prachtige, door leeftijd en ervaring verweerde gezichten geven vrijwel alle shots een gevoel van authenticiteit mee. Vooral Sánchez verdient alle lof. Hoeveel mensen kunnen zeggen dat ze op vierentachtigjarige leeftijd zijn doorgebroken als actrice en winnen ook meteen een Goya - een Spaanse Oscar - voor hun eerste rol?
De bejaarde vrouw mag tevens de mooiste oneliner op haar naam zetten: "Als iemand anderen pijn doet, dan heeft hij zelf waarschijnlijk pijn". Wie de context van deze scène in ogenschouw neemt, weet dat het hier over eucalyptusbomen gaat, die met hun wortels al het andere groen verstikken. Maar de wijze woorden van Benedicta slaan tevens op haar gekwelde zoon, die dagelijks de spot van mensen uit het dorp over zich heen krijgt en mogelijk op wraak zint.
Want dat het vuur zal komen, staat vast. Daar maakt zelfs de titel geen geheim van. Het is alleen de vraag of Amador het bos in de fik steekt of dat de brand ontstaat door natuurlijke oorzaken. Je komt er niet achter, want op het moment suprême is Amador in geen velden of wegen te bekennen. Dat is lichtelijk frustrerend, maar ergens ook wel weer begrijpelijk. Zo kunnen de oogstrelend mooie plaatjes van de vuurzee rustig op je inwerken en blijft het drama van Oliver Laxe ook nog lang na de aftiteling nagloeien.
