![The Half of It [Netflix]](https://cdn.filmtotaal.nl/images/original/q7chfgw1tnxv_hero.jpg)
Sinds haar erg goed ontvangen debuut Saving Face uit 2004 bleef het vrij stil rondom filmmaker Alice Wu. Nu, zestien jaar later, verschijnt op Netflix eindelijk haar tweede speelfilm. En met The Half of It belicht ze opnieuw een Aziatische hoofdpersoon met lesbische gevoelens, maar nu op een middelbare school in het fictieve Amerikaans gehucht Squahamish. Laat de luchtigheid van deze film je niet te veel afleiden van de goede boodschap die erin zit.
Er is een vreemde epidemie van tienen in de klas van Ellie Chu. Ellie verkoopt namelijk essays, meestal over filosofie en literatuur, aan de andere leerlingen. Als haar lerares niet zo genoot van het lezen ervan, had ze Ellie er allang bij gelapt. Net wanneer Ellies financiële nood het hoogst is, komt klasgenoot Paul met een opdracht die ze anders nooit zou aannemen: schrijf een liefdesbrief aan het mooiste meisje van de klas, Aster. Extra complicerende factor is dat Ellie zelf ook allang een oogje op haar heeft.
Het is eigenlijk een hervertelling van het verhaal van Cyrano de Bergerac, maar dan met een eigentijdse draai eraan. Maker Wu zelf laat echter ook merken dat ze is beïnvloed door The Remains of the Day, door uitvoerig te refereren aan dit verhaal over smachtende mensen die nooit open kunnen zijn over hun gevoelens. En misschien nog meer gaat het over de maskers die de personages opzetten. Ellie oogt als een wat naïeve geek, waarmee ze haar seksuele voorkeur verhult. Aster houdt van literatuur en kunst, maar gedraagt zich zoals van haar wordt verwacht als de populairste meid van de school. En Paul doet zich met hulp van Ellie natuurlijk een stuk slimmer voor om Aster te winnen.
Casting is alles bij dit soort verhalen, en daar is Wu maar wat in geslaagd. Leah Lewis heeft een uiterlijk waarvan je ziet hoe iedereen haar makkelijk kan onderschatten. Haar stem is echter het meest volwassen van de hele film. Wanneer ze doorspekt met ironie praat met haar - en beste vriendin - lerares, mevr. Geselschap, ben je meteen om dat deze woorden uit haar mond komen. Voor Paul heeft Daniel Diemer zich naar verluidt laten inspireren door een trouwe, blije hond. En hij laat met perfectie zijn dommige personage per ongeluk zeer slimme dingen uitkramen. En dan kopt Alexxis Lemire het nog in met een geweldige ik-haat-het-hier-maar-ik-weet-niet-hoe-ik-weg-kom-blik.
Als de personages samenkomen, ontstaat er iets magisch. Vanwege zijn gevoelens voor Aster wil Paul daadwerkelijk meer zijn best doen om te groeien als persoon. Daarnaast wordt hij puur uit instinct de vriend die Ellie nodig heeft om te leren uit haar schulp te kruipen. En vermomd als Paul weet zij Aster dan weer het zetje te geven om niet alleen het pad van de minste weerstand te bewandelen. Dus hoezeer de opzet van deze driehoeksverhouding misschien altijd wel was gedoemd om voor iemand te falen - want kom op, in welk soortgelijk verhaal krijg iedereen wat-ie aan het begin wil? - ze komen er alle drie op een manier beter uit.
Erg fijn is ook dat de film de heftigheid van liefdesgevoelens op deze jonge leeftijd geheel erkent, maar ze niet overmatig romantiseert. The Half of It begint met de oude Griekse legende over waarom we op zoek gaan naar onze perfecte wederhelft, aangevuld met wat Plato en Descartes, en besteedt de rest van de film aan het ontmantelen van dit simplistische romantische uitgangspunt. Er is genoeg voer voor gedachten, er is veel aandacht voor de emotionele binnenwerelden van deze personages en er is een prettige oprechtheid die uit het leven gegrepen is. Laten we hopen dat Wu hiermee op dreef is gekomen om vaker films te maken.
The Half of It is sinds 1 mei te zien bij Netflix.
