Regie: Tamas Yvan Topolanszky | Scenario: Tamas Yvan Topolanszky, Zsuzsanna Bak & Ward Parry | Cast: Ferenc Lengyel (Michael Curtiz), Evelin Dobos (Kitty), Declan Hannigan (Johnson), Scott Alexander Young (Hal B. Wallis), e.a. | Speelduur: 98 minuten | Jaar: 2018

Michael Curtiz maakte met Casablanca één van de beroemdste Hollywoodfilms aller tijden. Daarnaast maakte hij ook nog eens klassiekers zoals The Adventures of Robin Hood, Mildred Pierce, Angels with Dirty Faces en White Christmas. In totaal regisseerde hij ruim honderd films, van de jaren tien tot de jaren zestig. Toch geniet hij bij lange na niet de reputatie van tijdgenoten zoals John Ford, Fritz Lang, Alfred Hitchcock, Howard Hawks, Frank Capra of Billy Wilder. Curtiz probeert hem in ere te herstellen als een belangrijk filmmaker in het Hollywood van zijn tijd, door hem als de belangrijkste 'auteur' neer te zetten van de moeizame productie van Casablanca

Curtiz werd geboren als Manó Kertész Kaminer in Hongarije, waar hij zijn carrière als filmmaker in de jaren tien begon. In de jaren twintig verhuisde hij naar de Verenigde Staten, veranderde zijn naam in Michael Curtiz en had de ambitie om daar een van de grootste filmmakers aller tijden te worden. Tenminste, dat zegt een vriend van hem in Curtiz, ten tijde van het filmen van Casablanca. Curtiz is een portret van de regisseur toen hij de grootste film van zijn carrière maakte. Tijdens de film verandert hij van een gedesinteresseerde tiran die vooral oog heeft voor het versieren van jonge vrouwen in een man die voor het eerst in twintig jaar genegenheid toont voor zijn vervreemde dochter. Langzaam maar zeker neemt hij ook zijn kunstvorm als bijdrage aan de wereldgeschiedenis steeds serieuzer.

Dochter Kitty is de andere hoofdpersoon van Curtiz. Zij wurmt zich een weg naar de set van Casablanca, puur om haar vader voor het eerst in negentien jaar te spreken te krijgen. Zij leert haar vader snel kennen, zowel als tiran op de set, als rokkenjager en als man die worstelt met zijn kunstenaarschap binnen het studiosysteem van Hollywood destijds. Heeft hij een plicht als entertainer of als kunstenaar, en wat betekent dat in de context van de Tweede Wereldoorlog? [i]Casablanca wordt gedraaid terwijl Japan Pearl Harbour bombardeert en Amerika de oorlog in sleurt. Heeft hij ook een plicht om films voor het landsbelang te maken?

Al deze dilemma's en de ontwikkeling die Curtiz daardoor doormaakt zijn in stijlvol, noir-achtig zwart-wit gefilmd, met hier en daar opmerkelijke camerastandpunten die Curtiz zelf ook graag gebruikte. Als ode aan de filmmaker is Curtiz daarmee zowel stilistisch als inhoudelijk geslaagd - hoewel vermeld moet worden dat in de vele verhalen over Casablanca hem doorgaans een veel minder bepalende rol wordt toebedeeld dan hier. Hierdoor blijft na afloop de vraag hangen of Curtiz in ere wordt hersteld of dat filmmaker Tamas Yvan Topolanszky een loopje neemt met de werkelijkheid ter glorie van zijn landgenoot?