Een zwarte man en vrouw zitten in een restaurant. Zij is een ambitieuze advocaat, hij een vrome christen. De date is bepaald geen succes, zoveel is snel duidelijk. Maar als hij haar naar huis rijdt, gebeurt er iets waardoor hun levens voorgoed verbonden blijven. Een overijverige agent heeft het op tweetal voorzien en zet ze aan de kant van de weg. Nadat zij in haar been geschoten wordt, schiet hij uit zelfverdediging de agent dood. Ten einde raad rijden ze samen de nacht in, vogelvrij op weg naar het zuiden.
Queen, zoals de vrouw heet, heeft een oom in New Orleans bij wie ze kunnen onderduiken. Slim heeft geen beter plan en volgt. Aanvankelijk zitten ze nukkig naast elkaar in de auto, maar onderweg breekt het ijs langzaam. De beelden van de schietpartij gaan intussen viral en onder de Afro-Amerikaanse bevolking groeien de twee uit tot symbolen van de Black Lives Matter-beweging. Met de autoriteiten op de hielen trekken ze door het Diepe Zuiden, onderwijl te hulp geschoten door een bonte stoet bijfiguren. Een moderne variant op Bonnie en Clyde dus, met als belangrijk verschil dat Slim en Queen geen criminelen zijn.
Regisseur Melina Matsoukas regisseerde eerder videoclips voor supersterren zoals Beyoncé en Rihanna en dat zie je. Om de tien minuten zien we Queen en Slim weer in hun glanzende bolide over een desolate snelweg glijden, begeleid door zwoele r&b en soul. Memorabel is ook de scène in de blueskroeg als Queen en Slim samen dansen, zweterig en zwanger van verlangen in beeld gebracht. Niet onbelangrijk daarbij is de geweldige chemie tussen hoofdrolspelers Daniel Kaluuya en Jodie Turner-Smith. Soms is de beeldtaal te gezwollen, bijvoorbeeld wanneer een seksscène versneden wordt met beelden van een gewelddadige demonstratie.
Queen & Slim wil tegelijkertijd een sociaal drama en een romantisch sprookje zijn en dat wringt wel eens. Een hachelijke ontsnapping ergens op tweederde van het verhaal is zo ongeloofwaardig, dat het vloekt met de rauwe realiteit die film elders pretendeert voor te schotelen. Matsoukas vergaloppeert zich gedurende de film wel vaker. Aan 'swag' geen gebrek, maar juist dat zit de boodschap soms in de weg of - erger nog - simplificeert de context waartegen dit verhaal zich afspeelt. Queen & Slim mikt duidelijk meer op het hart dan op het hoofd.
