Regie: Ivo van Aart | Scenario: Daan Windhorst | Cast: Katja Herbers (Femke Boot), Claire Porro (Anna Boot), Bram van der Kelen (Steven Dood), Rein Hofman (buurman Arjen), Thomas Höppener (Diederik), Genio de Groot (Arend), Harry van Rijthoven (schooldirecteur), e.a. | Speelduur: 90 minuten | Jaar: 2020

Daar is weer een nieuwe lichting Telefilms. Ieder jaar vertoont de NPO zes nieuwe films van eigen bodem, vaak gevuld met actuele thema's en gemaakt door aanstormend talent. Ze oogsten geregeld veel lof, zoals in het verleden Matterhorn en Aanmodderfakker. Zou er dit jaar ook weer zo'n klapper bij zitten? Het thema in 2020 is in elk geval lekker gekozen: misdaad.

"Je hebt de verkeerde kuthoer een kuthoer genoemd", blaast ze. Femke Boot is columnist voor de Volkskrant en bezig aan haar eerste boek. Maar als ze op tv gaat om te pleiten voor meer fatsoen op sociale media, wordt ze juist een doelwit voor internettrollen. En met dat boek wilde het al niet vlotten. Frustratie bouwt op, des te meer als ze erachter komt dat ook haar luidruchtige buurman op Twitter heeft verkondigd dat ze een 'lekker wijf' met een 'domme mening' is. De gelegenheid doet zich voor om hem, ahum, op te ruimen. En nog nooit ging het typen zo lekker!

De Kuthoer is een wraakfantasie uit de koker van regisseur Ivo van Aart en scenarist Daan Windhorst, die tijdens hun werktijd bij De Correspondent zelf het venijn van reaguurders leerden kennen. Alleen wordt hoofdpersoon Femke niet depressief van alle negatieve aandacht, zoals de meeste mensen, maar psychopathisch. Het is een heerlijk uitgangspunt om deze reeks Telefilms rond misdaad mee te openen. En de titel springt niet alleen lekker in het oog, maar zet ook fijnzinnig de satirische toon.

Een film als deze staat of valt bij een goede hoofdpersoon, en aan Katja Herbers heb je hiervoor een uitstekende. Weinig actrices kunnen zo fantastisch glimlachen, met zo veel onderdrukte pijn onder de oppervlakte. En zodra de manie het compleet overneemt, geeft ze haar personage een vastberadenheid mee waar de grootste bullebak van zou terugdeinzen. Femke heeft een diepe kwetsbaarheid, een gevoel voor humor en balanceert lang op het randje van de waanzin. Herbers geeft het ons allemaal.

Je merkt wel een klein beetje dat het Van Aarts eerste lange speelfilm is, want er zijn wat zaakjes die beter uitgewerkt hadden kunnen worden. Zo slaat Femke wel erg gemakkelijk aan het moorden. De overgang van aangevallen worden op sociale media naar de eerste moord gaat net iets te vlot. Hier had toch echt wel nog wat meer ontwikkeling plaats mogen vinden, iets meer opkropping van frustratie die er toch op een manier uit moet. En ook wanneer trollen haar verderop in de film online voor pedo beginnen uit te maken, voelt dat vooral als een plotdingetje. Dat je vooral even snapt waarom ze niet ophoudt met moorden.

Maar er zijn wat dingen die de film heel goed doet. De premisse wordt lekker omarmd, en de interacties tussen Femke en haar toekomstige slachtoffers zijn erg smakelijk. Zodra ze echt losgaat, biedt de film de grootste lol. Bovendien is er goed nagedacht over beeld. De tic van Femke om op momenten van frustratie achter haar nagels te pulken, hoe ze van haar slachtoffers de middelvinger afhakt als trofee en zeker ook hoe ze erbij loopt de laatste keer dat we haar in beeld zien. Dit soort keuzes maken een hoop andere dingen goed. En de film eindigt in een climax.

De Kuthoer bevat niet de meest humoristische satire, maar wel een lekker venijnige. Het thema internethaat leent zich goed voor een serieus en actueel maatschappelijk debat, maar daar lijkt de film niet echt op uit. Gelukkig maar, want hoe minder je naar een diepere moraal zoekt, hoe leuker het wordt. Daarom is het eigenlijk best wel een lekkere opener van het Telefilm-seizoen. Lekker luchtig, maar ook zeker met vernuft gemaakt door een groep mensen die vaker een film mogen maken. Dikke voldoende.

De Kuthoer is te zien op woensdag 8 januari om 20.25 uur op NPO 3. Daarna via NPO Start.