Als één genre het lekker doet met de feestdagen dan is het de romantische komedie. Een goede mix van een lach en een traan, prettige misverstanden, fijne acteurs en heerlijk voorspelbare verhaallijnen: bij de romkom ben je al snel wat milder gestemd. Toch is er ondanks de vaste ingrediënten wel degelijk een onderscheid te maken tussen een romkom die je tijd verspilt en een romkom die je je vrienden aan kunt raden.
In deze laatste categorie valt het Britse Last Christmas van Paul Feig, de man achter Bridesmaids, Spy en de meest recente Ghostbusters. Je kunt dus gerust stellen dat de regisseur wel overweg weet met het komediegenre. Dit keer schudt hij wat minder grappen uit zijn mouw en laat hij romantiek en lichtvoetig drama de boventoon voeren. De meeste komische momenten komen van stuntelaar en hoofdpersonage Kate.
Op jonge leeftijd ontvluchtte de ambitieuze musicalactrice met haar ouders en zus Joegoslavië. Enkele jaren later onderging de jonge vrouw een harttransplantatie en onderhoudt sindsdien ze een moeizame relatie met haar moeder, die zich overbezorgd en te bemoeizuchtig opstelt. Kate slaapt dan ook bij vrienden en heeft voor de feestdagen een baantje gescoord in een kerstwinkel in het Londense Covent Garden. Op een dag kijkt ze door de winkelruit naar buiten en ziet ze een dromerige jongen omhoog de lucht in kijken. Ze maakt kennis met deze Tom, die ze vervolgens om de haverklap tegen het lijf loopt.
Met acteurs als Emilia Clarke, Emma Thompson, Michelle Yeoh en Patti LuPone in een bijrol lijkt het halve werk al gedaan. Thompson was (mede)verantwoordelijk voor het verhaal en het scenario dat voor het genre verrassende wendingen neemt. Het begint met de standaard romkom-elementen van aantrekken en afstoten. Kate zit niet te wachten om met Tom te gaan wandelen, ze is immers geen hond. Tom heeft op zijn beurt zijn mobieltje in een kast verstopt en kan, zelfs als de toenadering groeit, niet even makkelijk voor een date geappt worden.
Juist dit aspect houdt de ontmoetingen tussen de twee toekomstige tortelduifjes onverwacht, spannend en fris. Londen lijkt wel een dorp zo vaak als de twee elkaar treffen. Dat de productie meer in zijn petto heeft blijkt als Kate de wanhoop nabij is en aan Tom uitlegt hoe het is om te leven met een hart van een ander. Ze was bijzonder toen ze ziek was, toen ze geopereerd werd en net hersteld was. Maar hoe moet je jezelf zijn als een wezenlijk onderdeel van je lijf niet van jou is? Tom antwoordt met prettige wijsheden dat alles wat je onderneemt bijdraagt aan of afbreuk doet aan wie je bent.
In een andere setting zullen dit soort uitspraken al snel gedegradeerd worden tot gemaakte klefheden, maar Thompson en Feig houden hun hoofdpersoon realistisch. Door haar niet alleen uitermate charmant maar ook behoorlijk egocentrisch neer te zetten, valt alles op zijn plek. Kate kan sinds de operatie niet goed meer zingen en laat juist Tom maar moeizaam toe tot haar leven omdat ze niet bij haar gevoel kan. De metafoor kan haast niet letterlijker, maar het deert weinig.
Het indringende gesprek blijkt een keerpunt in Last Christmas, dat zoals de titel al doet vermoeden doordrenkt is met de muziek van George Michael van wie Kate een groot fan is. Wat volgt is een net iets te rigoureuze omslag van Kates persoonlijkheid, maar dat boeit weinig omdat je inmiddels al om het personage bent gaan geven. Zelfs de dramatische plotwending aan het eind gaat erin als koek. Je hebt je zo verloren in de ontmoetingen tussen Kate en Tom dat de voorspelbaarheid je even ontgaan is.
Natuurlijk bevat Last Christmas een flinke serie clichés, maar er gaat een heerlijk relativerende echtheid achter schuil, waardoor je gemoed wordt gesust en je niet geïrriteerd raakt door flauwigheden zoals een dubbelzinnig gesprek over een notenkraker. Thompson blijft met beide voeten op de grond staan en de liefde die ze ons hier voorschotelt is verre van perfect. Juist dat maakt het zo invoelbaar. Is Last Christmas een tweede Love, Actually? Niet helemaal, maar hij heeft wel de juiste balans van drama, feelgood, humor en menselijkheid om de decembermaanden door te komen.
