In de jaren na de aanslagen van 11 september werd langzaam maar zeker duidelijk dat de Verenigde Staten weinig schuwden in 'The War on Terrorism'. De CIA maakte zich op grote schaal schuldig aan grove marteltechnieken om zo informatie te ontfutselen aan vaak onschuldige verdachten. The Report laat zien hoe één gedreven onderzoeker 's werelds meest geavanceerde inlichtingendienst op de knieën krijgt.
Dan Jones is een jonge hond met torenhoge ambities. Als hij van senator Dianne Feinstein de taak krijgt zich met een onafhankelijk team te buigen over de post-9/11-verhoortechnieken van de CIA, bijt hij zich er helemaal in vast. Wat hij stukje bij beetje ontdekt is niet mals. De CIA zag weinig in de conventionele verhoortechnieken van Arabisch sprekende agenten die langzaam het vertrouwen van de verdachten probeerden te winnen. Op aanraden van twee psychologen van de koude grond (nogal vet aangezet in de film, maar vooruit) werd voortaan een techniek gebruikt die oneindig veel effectiever zou zijn: waterboarding.
En dat is nog maar het begin. Waar de CIA zich aanvankelijk coöperatief opstelt, gaan er naarmate Jones meer ontdekt uiteraard steeds meer deuren dicht. Het onderzoeksteam waar hij mee startte, dunt intussen steeds verder uit. Zijn collega's zien geen heil meer in een missie die bij voorbaat gedoemd is te mislukken. Maar Jones gaat stoïcijns verder.
Adam Driver heeft de afgelopen jaren laten zien binnen een breed spectrum aan rollen uit de voeten te kunnen. Ook het spelen van de monomane onderzoeker gaat hem uitstekend af. Met een andere hoofdrolspeler had deze film ook een stuk fletser kunnen uitpakken. Zoals meer van dit soort waargebeurde-verhalenfilms, is The Report' soms wat aan de droge kant. Misschien is dat ook onvermijdelijk als causale verbanden tussen complexe zaken voor de leek inzichtelijk moeten zijn. Scott Z. Burns heeft ontzettend veel details in zijn script gestopt in de hoop een zo genuanceerd mogelijk beeld te schetsen. Zowel de administratie van George W. Bush als Barack Obama wordt daarbij trouwens niet gespaard, wat te prijzen valt.
The Report is een integer politiek drama in de traditie van klassiekers als All The President's Men of meer recentelijk Spotlight. In tegenstelling tot veel Amerikaanse politieke films wordt er een keertje niet uitsluitend naar de Republikeinen gewezen. Een tikkeltje ontsierend is dan toch die speech tegen het einde. Natuurlijk is Amerika ook wel eens stout, maar Amerika steekt ook de hand in eigen boezem. Dat is pas beschaving; je fouten toegeven en ervan leren. Een scheutje patriottisme: ook Z. Burns kan het niet laten.
