Stel, je bent een aanmodderende straatmuzikant die er op een dag achter komt dat de hele wereld de liedjes van The Beatles is vergeten, behalve jij. Wat doe je dan? Juist, je gaat aan de haal met het werk van John, Paul, George en Ringo en wordt een megaster. Wie bereid is deze ietwat vergezochte premisse te slikken, zal een hoop plezier beleven aan Danny Boyles (Slumdog Millionaire) nieuwste komedie.
Singer-songwriter Jack Malik kloot al jaren aan in de lokale muziekscene. Vol goede moed sleept hij zichzelf van pub naar pub, immer vergezeld door 'manager'/boezemvriendin Ellie. Als Jack voor de zoveelste keer voor twee man en een paardenkop staat te spelen, besluit hij dat het genoeg is. Maar voor de gitaar goed en wel aan de wilgen hangt, gebeurt er iets wonderlijks. Tijdens een wereldwijde stroomstoring wordt Jack aangereden en als hij ontwaakt uit zijn coma blijkt de hele wereld The Beatles te zijn vergeten.
Tot tranen toe geroerd zijn z'n vrienden als hij op een terrasje terloops 'Yesterday' speelt. Sinds wanneer schrijft hij zúlke mooie liedjes? Na aanvankelijke verwarring ziet Jack zijn kans schoon; met het complete oeuvre van The Beatles in zijn hoofd kan hij de wereld veroveren. Al gauw blijkt dat het materiaal van de Fab Four ook anno 2019 de hoofden op hol brengt. Voor Jack het weet, zit hij met Ed Sheeran (in een geinige bijrol als zichzelf) te jammen, schuift hij aan bij James Corden en hijgen inhalige producers in zijn nek. Alles gaat voor de wind, totdat Jack zich toch wat bezwaard begint te voelen onder het curieuze plagiaat dat hij pleegt. En dan is Ellie er ook nog, die misschien toch wel meer dan een jeugdvriendin is.
Richard Curtis (Love Actually, Notting Hill, Four Weddings and a Funeral) is verantwoordelijk voor het scenario dat werkelijk bol staat van de 'wat als'-grapjes. Net als in About Time, een romantische tijdreiskomedie uit Curtis' koker, moet je wel bereid zijn mee te gaan in een volstrekt idioot idee. Het script begint na verloop van tijd ook een beetje in herhaling te vervallen. De makers zijn duidelijk zo verzot op hun eigen idee dat ze het tot de laatste druppel willen uitwringen. Vaak pakt dat grappig uit, bijvoorbeeld in de scène waar Jack een achtenzeventigjarige John Lennon uit een parallelle werkelijkheid treft.
Hoofdrolspeler Himesh Patel is bovendien bijzonder innemend en een verdienstelijk zanger. Want zodra hij begint te zingen, word je er weer aan herinnerd hoe tijdloos en ongeëvenaard die liedjes eigenlijk zijn. Yesterday drijft op een leuke gimmick, maar is bovenal een liefdevolle ode aan één van de beste popgroepen aller tijden.
