The Wild Pear Tree
Recensie

The Wild Pear Tree (2018)

Literaire film over een ongeneeslijke romanticus die zoekt naar een uitgever voor zijn boek.

in Recensies
Leestijd: 2 min 33 sec
Regie: Nuri Bilge Ceylan | Cast: Dogu Demirkol (Sinan Karasu), Murat Cemcir (Idris Karasu), Bennu Yildirimlar (Asuman Karasu), e.a. | Speelduur: 188 minuten | Jaar: 2018

Nog altijd even bekrompen is het leven waarnaar Sinan terugkeert na zijn studietijd. Zijn geboorteplaats staat stil en een belezen geest zoals Sinan is nu eenmaal het liefst in beweging. Voor de aspirant schrijver is het belangrijk om de buitenwereld te ervaren, want de dingen die hij daar ziet zwengelen zijn creatieve gedachten en ideeën aan. Wat dat precies is? De wereld om hem heen, het land vol wilde perenbomen.

Het is schakelen voor Sinan. Zijn nieuwe, alledaagse bestaan is minder interessant dan de wereld in letters. Reden om ijverig op zoek te gaan naar een uitgever voor zijn 'autofictieve metaroman', een verhalenbundel vol persoonlijke bekentenissen en memoires over het land en de streek waar hij is opgegroeid. Ideeën en idealen houden hem op de been. Voor hem geen postacademische onverschilligheid. Het is verleidelijk om na die intensieve studentenjaren doelloos rond te dobberen in een zwembad zoals Dustin Hoffman in het zongebruinde The Graduate doet. Maar Sinan is nukkig en gedreven. Hij zou alleen willen drijven als het hem ergens naartoe brengt. Nooit uit verveling.

De Turkse Nuri Bilge Ceylan, Gouden Palm-winnaar met Winter Sleep, weet het ongenoegen uit The Wild Pear Tree altijd op te zwepen en nergens zielig in een hoekje duwen. Hoe triest dat ongenoegen ook is: Sinans toekomst als schoolleraar hangt af van een beslissende toets waar hij niet goed voor heeft geleerd en Sinans gokverslaafde vader hoopt ooit zijn stukje land in goud te veranderen zodra hij water vindt in de metersdiepe put die hij maar blijft uitgraven. Toch maakt het de film aantrekkelijk om naar te kijken omdat hij aanvoelt als een roman. The Wild Pear Tree doet wat een boek vaker doet en een film vaker mag doen: ergens lang en uitvoerig bij stilstaan, of het nu belangrijk is of niet. Sinan bepaalt zelf waar hij voor stopt. Waar hij naar kijkt en met wie hij praat, en voor hoe lang. Toevallige ontmoetingen en kleinigheden worden op die manier belangrijke scènes voor het boek dat hij schrijft en wij lezen.

Die momenten geven ons een glimp van de inhoud van het boek (ook The Wilde Pear Tree genaamd). Sinan is een ongeneeslijke romanticus die vriend en vreemdeling graag opzadelt met vragen en hersenspinsels over van alles en nog wat. Zowel het detail als het allesomvattende: gesprekken waar personages, en ook de film, lang niet altijd uitkomen.

Afgestudeerd zijn betekent in The Wild Pear Tree geen ongeremde vrijheid hebben, zoals de echte romanticus misschien zou denken. Eerder het omgekeerde: geleidelijk aan klampt het nieuwe, oude leven zich vast aan Sinan en wil van alles van hem: vooral weten wie hij is en wat hij gaat doen. The Wild Pear Tree is een uitgebalanceerde film over herkomst, gewoontes en over geduld hebben - voor je eerste publicatie, voor je eerstvolgende salarisuitbetaling en voor het water dat je ooit gaat vinden. The Wild Pear Tree is bovenal een literaire film die mooie paden bewandelt.