Een waarschuwing vooraf: om Free Solo te kunnen uitzitten moet je over stalen zenuwen beschikken. Deze documentaire volgt de jonge bergbeklimmer Alex Honnold (wiens achternaam grappig genoeg bijna een anagram is van 'hold on'!) tijdens zijn voorbereidingen om de machtige El Capitan-rots te bestijgen. Deze steile, granieten bergwand staat in Yosemite National Park, in de Amerikaanse staat Californië en oefent sinds mensenheugenis een grote aantrekkingskracht uit op avonturiers uit alle windstreken. Wat maakt de klimpoging van Alex Honnold dan zo bijzonder? Simpel: hij wil de bergwand 'free solo' beklimmen, dus zonder gebruik te maken van touwen of andere hulpmiddelen.
Vooruit, Alex is alleen van plan om een klein zakje met magnesiumpoeder mee te nemen. Maar voor het zover is moet hij trainen, trainen en nog eens trainen. De klim naar de top van de negenhonderd meter hoge El Capitan is opgedeeld in verschillende etappes, die allemaal zo hun eigen uitdagingen kennen. Elk stuk vraagt om weer een andere klimtechniek. Tijdens de voorbereidingen geven Alex en zijn klimmaatjes een inkijkje in allerlei verschillende manieren waarop zij omhoog kunnen klauteren. Vaak plaatsen zij de neus van hun sportschoenen op richeltjes die nauwelijks dieper zijn dan een half vingerkootje. Op de bergwand worden leven en dood zo ineens heel tastbaar, want het allerkleinste foutje is meteen fataal.
Wat beweegt iemand om zulke levensgevaarlijke toeren uit te halen? Free Solo trekt aangenaam veel tijd uit om de achtergrond en mindset van de enthousiaste Alex Honnold te onderzoeken. Al snel moet de kijker tot de conclusie komen dat Honnolds ambities niets te maken hebben met oppervlakkige stoerdoenerij, maar met tomeloze geestdrift. Hij móét de El Capitan veroveren. Dat is vooral te zien aan de wijze waarop hij zijn leven heeft ingericht: de jonge bergbeklimmer woont in een busje dat hij heeft omgebouwd tot camper en eet voornamelijk goedkoop blikvoer, zodat hij de kosten voor zijn levensonderhoud kan drukken. Alles is gericht op zijn grote passie.
Die monomane levensstijl heeft ook een keerzijde. Vooral in het dagelijkse leven heeft Alex Honnold enorme moeite om zich open te stellen naar andere mensen, wat sterk tot uitdrukking komt in de relatie met zijn vriendin. Een beetje verveeld en wereldvreemd sloft hij door de lege kamers van hun nieuwe koopwoning. Geënsceneerd of niet: dit schouwspel laat de kijker op z'n minst voelen dat Honnold in de wildernis thuishoort. Hoewel zijn elementaire visie op leven en dood nauwelijks meer strookt met die van zijn vrienden en kennissen, kan hij wel op hun steun rekenen.
Knap is dat Free Solo aanvoelt als een spannende speelfilm, terwijl de informatieve waarde van een documentaire gewoon behouden blijft. Tegen de tijd dat de duizelingwekkende klauterpartij begint, wordt duidelijk hoe efficiënt regisseurs Jimmy Chin en Elizabeth Chai Vasarhelyi de speelduur hebben benut om de kijker emotioneel betrokken te houden. Bovendien is de machtige El Capitan-bergwand waanzinnig spectaculair in beeld gebracht door de meest vakkundige cameramannen. 3D-brillen zijn helemaal niet nodig om van Free Solo een huiveringwekkende kijkervaring te maken. Wie stoer genoeg is om door zijn vingers heen te kijken, zal alsnog met ingehouden adem en klamme handjes in zijn bioscoopstoel zitten.
