Voor zijn regiedebuut komt acteur Paul Dano met een mooi en ingetogen drama over een gezin in Montana. Dano schreef het scenario voor Wildlife met zijn partner, actrice Zoe Kazan. Wildlife is gebaseerd op een boek van Richard Ford en volgt het uiteenvallen van een gezin. Hoewel het verhaal misschien niet eens zo bijzonder is, zorgen de regie van Dano en de prestaties van de acteurs voor een bijzondere ervaring.
Het is 1960, de familie Brinson is net verhuisd naar Great Falls in de staat Montana. Vader Jerry werkt bij een golfclub, terwijl moeder Jeanette thuisblijft om het huishouden te doen en voor tienerzoen Joe te zorgen. Wanneer Jerry zijn baan verliest ontstaan de nodige spanningen en besluit Jeanette als zwemlerares aan de slag te gaan. Als Jerry alsnog zijn oude baan terug lijkt te kunnen krijgen, zit zijn trots hem in de weg. Jerry sluit zich aan bij een groep brandweermannen die kilometers verderop een enorme brand aan het blussen zijn. Terwijl Jerry weken weg is, gaat het leven in het huis gewoon door. Jeanette lijkt de nodige wrokgevoelens richting Jerry te hebben en uit dit in onstuimig gedrag. Zo date ze bijvoorbeeld met een rijke oudere man in het bijzijn van haar zoon.
Het verhaal wordt op een slimme manier verteld vanuit het perspectief van zoon Joe die eerst tussen de twee ruziënde ouders in zit, om vervolgens met zijn manisch-depressieve moeder achter te blijven. Carey Mulligan is fenomenaal in de rol van de moeder die het eigenlijk ook allemaal niet meer lijkt te weten. Het ene moment komt ze enorm venijnig, cynisch dwingend of wraakzuchtig uit de hoek, het volgende moment lijkt ze de rol van zorgzame moeder of feestbeest uit te proberen. De subtiele manier waarop Mulligan per seconde van emotie dreigt te veranderen, geeft een enorme onvoorspelbaarheid aan haar personage en een enorme beklemmende lading aan de film. Ook het spel van Jake Gyllenhaal draagt hier sterk aan bij. Hoewel hij in een groot deel van de film niet te zien is, komen zijn koppigheid en onvolwassen trekjes perfect tot uiting. Hij drukt zo een nadrukkelijk stempel op de rest van de film.
Dano's regie is subtiel en nergens over de top. De binnenshots zijn zeer benauwend, waarbij het huis gaandeweg kleiner en kleiner lijkt te worden. De shots in de buitenlucht in het natuurrijke Montana zijn daarentegen erg stilistisch. De omgeving contrasteert mooi met de situatie waarin de familie verkeert. Dano heeft een goed oog voor de cinematografie en oogst lof met een paar fantastisch mooie shots. De camera beweegt op ingenieuze wijze door het gezinsleven en laat steeds op een slimme manier zien wat voor impact het gedrag van ouders op kinderen kan hebben.
De regisseursstoel zit Dano als gegoten en zijn debuutfilm steekt vernuftig in elkaar. Het verhaal over een gezin dat uit elkaar valt is misschien al meerdere keren verteld, maar krijgt echt nieuwe energie met de geweldige acteerprestatie van Mulligan. Daarnaast is de film ook nog eens heel mooi geschoten. Wildlife geeft een mooi tijdsbeeld van landelijk Amerika in de jaren zestig en steekt met kop en schouders boven de gemiddelde Amerikaans dramafilm uit.
