Wat in ons vlakke kikkerlandje Annie M.G. Schmidt is, is bij de Zweden Astrid Lindgren. De in 2012 overleden schrijfster, beroemd om haar kinderboeken zoals Pippi Langkous, Ronja de Roversdochter, Emil van de Hazelhoeve en [/i]De Gebroeders Leeuwenhart[/i], werd ook buiten haar geboorteland heel bekend. Maar hoe zag haar leven eruit?
De biopic die in ons land uitkomt onder de Engelse titel Becoming Astrid is in veel opzichten verraderlijk. De titel doet immers vermoeden dat we het verhaal krijgen voorgeschoteld hoe de jonge Astrid Ericsson uitgroeide tot de bekende auteur die we nu allemaal kennen. De oorspronkelijke Zweedse titel, die Unga Astrid (Jonge Astrid) luidt, dekt de lading veel beter. We krijgen vooral de jonge jaren van Lindgren te zien die voornamelijk draaiden om het strenge religieuze milieu waarin ze opgroeide, haar relatie met een oudere man en de zoon die ze met hem kreeg.
Astrid Ericsson groeide op op het platteland van Småland, in het zuidoosten van Zweden. Haar ouders waren van eenvoudige boerenkomaf en hielden er duidelijke standpunten op na. Ook al was Astrid in de vroege jaren twintig al zestien: ze moest een uur eerder thuis zijn dan broer Gunnar, simpelweg omdat ze een meisje was. Nadat de uitgever van de lokale krant het schrijftalent van Astrid heeft opgemerkt mag ze bij hem aan de slag als manusje-van-alles. De twee beginnen een affaire, terwijl de man zelf nog in een vechtscheiding is verwikkeld. Dit uiteraard tot grote schaamte van Astrids familie.
Het kind dat hieruit geboren werd komt terecht bij een pleegmoeder in Denemarken. Astrid probeert haar Lasse zo veel mogelijk te zien, maar heeft het financieel niet breed, vooral als ze de krant verruilt voor een baan in Stockholm. Ondertussen groeit het jochie op in Kopenhagen en herkent hij zijn moeder bij de bezoeken die ze aflegt nauwelijks.
Dit had net zo goed het verhaal van een willekeurige Zweedse vrouw kunnen zijn die zich probeert los te maken van haar gelovige familie en op gelijke voet wil staan met mannen. De Deense regisseur Pernille Fischer Christensen probeert er nog een Lindgren-tintje aan te geven door van wal te steken met een scène van een oude, jarige Lindgren die brieven van haar jonge lezersfans ontvangt. Ook haar kinderen komen nog voorbij in voice-over, waarbij hun commentaar op en bewondering van het werk van Lindgren past bij de levensfase van de schrijfster op dat moment.
De puberende Astrid heeft met haar wilde danspartijen tijdens feesten in het dorpshuis en haar eigengereide karakter nog wel wat weg van haar latere creatie Pippi Langkous. Maar daar houden de vergelijkingen ook wel zo'n beetje op. Af en toe wordt er gerefereerd aan het literaire talent van Astrid, bijvoorbeeld als ze de opening van een spoorlijn mag verslaan of een verslag van een oersaaie vergadering aflevert. Maar hoe deze vrouw een wereldberoemde kinderboekenschrijfster werd is meer stof voor een eventueel vervolg.
Dit laat niet onverlet dat Becoming Astrid een prachtig geacteerd, soms wat gehaast document is over een zelfstandige vrouw die vooral beperkt wordt door veeleisende mannen en familieleden. Uiteindelijk wordt er toch nog heel veel voor haar beslist en zijn het juist deze keuzes die haar sterken en volharden een ander pad te kiezen. Hoofdrolspeelster Alba August (dochter van Bille en Pernille August) weet de vrouw die Astrid Lingren best wel eens geweest had kunnen zijn mooi te treffen.
Toch blijft er wat een onbevredigd gevoel hangen als de aftiteling na ruim twee uur over het scherm komt rollen. Een beetje inleiding op de persoonlijkheid van Lindgren ligt in de verwachting, maar het blijft wachten op dat moment waarop de eerste fundamenten van haar toekomstige roem worden gelegd. Dat moment blijft uit, wat leidt tot een deceptie.
